Η χρονιά για την ΟΜΟΝΟΙΑ δεν ξεκίνησε ιδανικά, αφού νωρίς νωρίς ήρθε ο αποκλεισμός από την Ευρώπη. Ο κόσμος φυσιολογικά ανησύχησε και είναι ακόμα επιφυλακτικός, η πίστη όμως προς το πρόσωπο του Τόνι Σαβέφσκι έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να επέλθει ηρεμία και υπομονή, ως προς το τι θα δούμε από την ΟΜΟΝΟΙΑ φέτος. Το δικό του ρόλο παίζει και το γεγονός ότι καμία ομάδα δεν φαίνεται μέσα από τα φιλικά άτρωτη.
Υπομονή και κάποια επιφυλακτικότητα λοιπόν ως προς το αγωνιστικό. Στα τελευταία δυο φιλικά, η ΟΜΟΝΟΙΑ ξεδίπλωσε κατά διαστήματα αρετές, τα φιλικά όμως δεν μπορούν ποτέ να είναι πλήρως αντιπροσωπευτικά, ειδικά όταν διεξάγονται κόντρα σε αντιπάλους μικρότερης δυναμικότητας. Είναι μεν στην ίδια κατηγορία με μας και θα αποτελέσουν και επίσημα αντιπάλους μας, όμως μπαίνουν στη κούρσα με σαφώς διαφορετικούς στόχους. Αυτό που μπορεί να λεχθεί από όσα είδαμε, είναι πως η ΟΜΟΝΟΙΑ βελτιώνεται και δείχνει στο σωστό μονοπάτι.
Το δεύτερο που παρατηρεί κανείς, είναι πως η επιθετική φιλοσοφία δεν αλλάζει. Ειδικά κόντρα στον Άρη, οι πράσινοι ξεδίπλωσαν αρετές που θύμησαν λίγο το περσινό δεύτερο γύρο. Είναι νωρίς να μιλήσουμε για τέτοια, δεν θέλουμε να παρασέρνουμε τον κόσμο ή τους εαυτούς μας, αλλά δεν ήταν λίγοι οι συνδυασμοί που απέσπασαν χειροκροτήματα από τους 1200 φίλους της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στη κερκίδα.
Σε καλό δρόμο, με επιθετική φιλοσοφία λοιπόν. Μέχρι εκεί! Ούτε υπερομάδα γίναμε, ούτε διορθώσαμε όλες τις αδυναμίες. Υπάρχει αρκετή δουλειά να γίνει, υπάρχουν πάντα μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. Το σημαντικό είναι να μπούμε φορτσάτοι στο πρωτάθλημα, γιατί το ξεκίνημα είναι καυτό.
