Σε ένα από τους πιο κρίσιμους μήνες της χρονιάς, ίσως και της ιστορίας της μπαίνει η ΟΜΟΝΟΙΑ και φρόντισε να μπει με το χειρότερο τρόπο. Η πορεία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ εντός και εκτός γηπέδου, θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τους στόχους της χρονιάς και θα δείξει αν το σωματείο μπορεί να ελπίζει σε καλύτερες μέρες.
Ξεκινάμε από τα εξωαγωνιστικά. Η διοίκηση καλείται να αντιμετωπίσει τα τεράστια οικονομικά προβλήματα και καλείται να το κάνει αποτελεσματικά αφού στο τέλος του μήνα πρέπει να παραδοθεί φάκελος για τα κριτήρια της UEFA. Οι υποχρεώσεις της ομάδας αφορούν παλιές εκκρεμότητες, αφορούν όμως και το τωρινό ρόστερ αφού ως γνωστόν οφείλονται μισθοί στους ποδοσφαιριστές. Ταυτόχρονα η χθεσινή ήττα με τα όσα προηγήθηκαν μες τη βδομάδα, ήρθε να προσθέσει στην πίεση, ήρθε και να υπενθυμίσει ότι απαιτούνται μακροπρόθεσμες λύσεις και ότι η σκόνη δεν χωράει κάτω από το χαλί. Ήδη ο κόσμος νιώθει προδομένος και το δείχνει.
Περνάμε στο αγωνιστικό. Τρεις πόντοι πίσω την πρώτη αγωνιστική, δεν έγινε και τίποτα. Αν όμως οι τρεις μέχρι το τέλος του μήνα γίνουν 6-7-8-9, τότε τρέχουμε και πάλι να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Και είναι τέτοιο το πρόγραμμα, που αν η ΟΜΟΝΟΙΑ επαναλάβει τον χθεσινό κάκιστο εαυτό της (πέραν του Μορέιρα και των αλλαγών Τέιλορ και Γκικίεβιτς, ήταν όλοι κάτω του μετρίου), ναι θα γίνουν και 6 και 7 οι βαθμοί από την κορυφή. Η ομάδα μας αντιμετωπίζει κατά σειρά την ΕΝΠ στις 14 Σεπτεμβρίου, τον Απόλλωνα στο Τσίρειο στις 21 Σεπτεμβρίου και την ΑΕΛ στις 28 Σεπτεμβρίου. Τα 2 ματς στο ΓΣΠ είναι κεκλεισμένων των Θυρών.
Το σημαντικότερο είναι ότι ο κόσμος αδειάζει και αν δεν δει πραγματικά γενναίες αποφάσεις και πράξεις, θα απομακρυνθεί. Αν αυτό γίνει, η ομάδα θα βουλιάξει. Ας αναλάβουν λοιπόν όλοι τις ευθύνες τους.
