Δεν ήταν ούτε χθες αυτή που έπρεπε η ΟΜΟΝΟΙΑ. Για τρίτη φορά φέτος (μετά την Άστρα και την Ανόρθωση) την κρίσιμη στιγμή δεν είναι αυτή που πρέπει και κάνει βήμα πίσω. Πολλοί έχουν χάσει πλέον την ελπίδα, αφού για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, από νωρίς πίσω. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν έχουμε αυτό που χρειάζεται για να ανατραπεί η κατάσταση, προς το παρόν πάντως δεν το δείχνουμε.
Το βέβαιο είναι πως πρέπει να αντιδράσουμε. Δυστυχώς μετά την αντίδραση έρχεται το “και όπου μας βγάλει ο δρόμος”, γιατί ακόμα και αν κερδίσει η ΟΜΟΝΟΙΑ την ΑΕΛ, δεν μπορεί κανείς να εγγυηθεί πως στη συνέχεια θα έχει τη συνέπεια που χρειάζεται για να διεκδηκήσει τίτλο. Ψυχολογικά, έχουμε μεγάλη ανάγκη να δούμε αντίδραση, να δούμε πως υπάρχει ακόμα ζωή στον πλανήτη ΟΜΟΝΟΙΑ.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ πληρώνει σήμερα την κακοδιαχείριση της τελευταίας 5ετίας. Τα εγκλήματα της τελευταίας 5ετίας μάλλον, για τα οποία την ευθύνη δεν έχει αναλάβει κανείς. Την παρούσα στιγμή, ας δείξουμε απλά ότι έχει μείνει ακόμα κάτι μέσα μας, να αντιδράσουμε να κερδίσουμε την ΑΕΛ. Γενικότερα όμως, είναι πολλά παραπάνω αυτά που πρέπει να γίνουν, αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά.
