Του Ανδρέα Βιολάρη / Η Σημερινή
Μια ήττα στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καταστροφική, ειδικά όταν έρχεται σε ένα εκτός έδρας ντέρμπι με την Ανόρθωση όπου όλα τα αποτελέσματα είναι πιθανά. Αυτό που προβλημάτισε περισσότερο τους ανθρώπους της Ομόνοιας ήταν η εμφάνιση και ο τρόπος που ήρθε η ήττα. Οι «πράσινοι» παρουσιάστηκαν κατώτεροι των προσδοκιών και παρά το γεγονός ότι βρέθηκαν, μετά την ισοφάριση από τον Γκικίεβιτς (85’), να διεκδικούν ακόμα και τους τρεις βαθμούς της νίκης, στο τέλος της ημέρας πήραν ό,τι έδωσαν. Για να έρθει η πρώτη ήττα στο πρωτάθλημα, χρειάστηκε να γίνουν ατομικά λάθη στο ανασταλτικό κομμάτι σε συνάρτηση με την αδυναμία της να ολοκληρώσει σωστά τις πλείστες των τελικών προσπαθειών. Αδυναμίες δηλαδή που παρουσιάστηκαν ως ένα βαθμό και στα δύο ευρωπαϊκά παιχνίδια και θα περίμενε κανείς ότι στον χρόνο που μεσολάβησε θα παρουσίαζε σημαντική βελτίωση. Με άλλα λόγια, οι φίλοι της Ομόνοιας άλλα περίμενα και άλλα είδαν…
Έχουν όλοι μερίδιο ευθύνης…
Σε μια ήττα, ειδικά όταν συνοδεύεται από μια μέτρια εμφάνιση, η ευθύνη βαραίνει σχεδόν όλους. Προπονητή, παίκτες, αλλά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, και τη διοίκηση. Αρχίζοντας από το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, μπορούμε να πούμε πολλά για τις επιλογές του Τόνι Σαβέβσκι. Είναι εύκολο όμως να κρίνουμε εκ του ασφαλούς και εκ του αποτελέσματος. Κάποιος θα μπορούσε να πει πως η εικόνα του Σκέμπρι σε συνδυασμό με την παρουσία του Γκικίεβιτς όσο αγωνίστηκε, δεν δικαίωσαν τον Σκοπιανό τεχνικό για την επιλογή του να ξεκινήσει με τον πρώτο. Ποιος μπορεί να τον αδικήσει, όμως, μετά τα όσα είδε από τον Μαλτέζο στο τελευταίο φιλικό με τη Νέα Σαλαμίνα. Κριτική σηκώνουν και κάποιες άλλες επιλογές του, στην παρούσα φάση όμως μπορεί και να μην έχει σημασία. Άλλωστε, τα προβλήματα της Ομόνοιας είναι βαθύτερα και η προχθεσινή εικόνα απόρροια αυτών των προβλημάτων. Κοινό σημείο αναφοράς, η οικονομική στενότητα που ταλανίζει το σωματείο.
Πού είναι το ολοκληρωμένο ρόστερ;
Η έλλειψη ρευστού επηρέασε άμεσα τον καταρτισμό του ρόστερ. Ένα ρόστερ που υποτίθεται, σύμφωνα με τις επίσημες τοποθετήσεις, πως είναι και ποιοτικό και ολοκληρωμένο. Και αν η ποιότητα του ρόστερ είναι συζητήσιμη, σε καμία περίπτωση δεν συμφωνούμε με τις τοποθετήσεις για ένα ολοκληρωμένο ρόστερ. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι στο προχθεσινό ντέρμπι ο Τόνι Σαβέβσκι χρησιμοποίησε μόνο 13 παίκτες, ενώ στον πάγκο είχε 7 αναπληρωματικούς, αντί 11 που δικαιούταν. Μόλις δύο αλλαγές έκανε και στο τελευταίο φιλικό κόντρα στη Νέα Σαλαμίνα, γεγονός που κάποιος μπορεί να το μεταφράσει σαν έλλειψη εμπιστοσύνης στους υπόλοιπους παίκτες.
Πώς γίνεται ένα ολοκληρωμένο ρόστερ να μην έχει δεύτερο αμυντικό χαφ και μάλιστα για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν; Πώς μπορεί σε ένα ποιοτικό και γεμάτο ρόστερ ο Ρασίντ Αλαμπί να είναι ο βασικός και αναντικατάστατός του στόπερ; Πώς γίνεται ο Μπρούνο Αγκουιάρ, ένας ποδοσφαιριστής που στα τέσσερα χρόνια που είναι στην ομάδα η προσφορά του δεν ξεπέρασε το μέτριο, να είναι η αμέσως καλύτερή σου επιλογή για τον νευραλγικό χώρο του κέντρου; Αυτά είναι μόνο μερικά ερωτήματα και απαντήσεις καλείται να δώσει πρώτα η διοίκηση και μετά η τεχνική ηγεσία…
Νηστικό αρκούδι…
Εδώ, θα μας πείτε, δεν υπάρχουν χρήματα για να καταβληθούν οι μισθοί στους παίκτες του υφιστάμενου ρόστερ, θα έδιναν λεφτά για την απόκτηση περισσότερων και πιο ποιοτικών ποδοσφαιριστών; Άλλα μας έλεγαν πάντως οι παράγοντες της Ομόνοιας επί του συγκεκριμένου και άλλα έκαναν. Θυμίζουμε απλά τη δήλωση του προέδρου Στέλιου Μυλωνά στο «Ράδιο Πρώτο», ότι ο φετινός προϋπολογισμός θα είναι πλεονασματικός, τουλάχιστον κατά μισό εκατομμύριο και πως ούτε ο πρόωρος αποκλεισμός από την Ευρώπη θα το άλλαζε αυτό. Μάλλον κάτι άλλο θα εννοούσε ο πρόεδρος της Ομόνοιας, αν λάβουμε υπόψη ότι οι ποδοσφαιριστές του «τριφυλλιού» είναι 4-5 μήνες απλήρωτοι και φαίνεται να ελλοχεύει ο κίνδυνος ακόμα και να προκύψουν προσφυγές από κάποιους. Τα μόνο σίγουρο, είναι πως κάποιοι ποδοσφαιριστές (και κατ’ επέκταση ολόκληρη η ομάδα) δεν μπορεί να μένουν ανεπηρέαστοι όταν επικρατούν τέτοιες συνθήκες. Ειδικά όταν τα λόγια και οι υποσχέσεις που άκουγαν από τους εργοδότες τους δεν έγιναν ποτέ πράξεις.
Εκτός και αν εννοούσαν κάτι άλλο όταν πριν από μερικούς μήνες, όταν ξεκινούσε αυτή η πρωτοφανής ανταπόκριση του κόσμου στο κάλεσμα της διοίκησης για να στηρίξει οικονομικά το σωματείο· ότι τα χρήματα που θα έδινε από το υστέρημά του ο κόσμος θα πήγαιναν πρώτα και πάνω απ΄ όλα στους παίκτες του υφιστάμενου ρόστερ και μετά στους υπόλοιπους. Φυσικά, κι άλλα λόγια και υποσχέσεις της διοίκησης Στέλιου Μυλωνά δεν έγιναν ποτέ πράξεις, όπως για παράδειγμα κάποιες εξαγγελίες για νέα μοντέλα διοίκησης, εταιρείες λαϊκής βάσης, διαφάνεια κτλ.
Αυτό που προέχει αυτήν τη στιγμή είναι να βρεθούν χρήματα για να καταβληθεί μέρος των δεδουλευμένων προς τους παίκτες. Η διοίκηση φαίνεται πως έχει καταφέρει να εξασφαλίσει κάποια χρήματα και μέσα στις επόμενες μέρες οι παίκτες θα πάρουν ένα σημαντικό μέρος των δεδουλευμένων τους. Η χρονιά όμως ακόμη δεν ξεκίνησε και οι διοικούντες καλούνται να βρουν λύσεις για να μην παρουσιαστούν τα ίδια προβλήματα κατά τη διάρκειά της.
