Πανηγυρίζουμε όλοι για την εικόνα της ομάδας και πολύ καλά κάνουμε. Η βελτίωση από τη διακοπή και μετά είναι εμφανής και δημιουργεί ελπίδες για ακόμα καλύτερες μέρες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως, ότι πριν από λίγες εβδομάδες ο προπονητής ήταν στη πόρτα της εξόδου. Και δεν το λέμε για να κρίνουμε ή να δακτυλοδείξουμε, αλλά γιατί καλό είναι να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, το λέμε γιατί η επιτυχία από την αποτυχία στο ποδόσφαιρο απέχουν πολύ λίγο.
Δυστυχώς ή ευτυχώς στο ποδόσφαιρο, σχεδόν όλοι ψάχνουμε την εύκολη λύση. Όταν μια ομάδα δεν παίζει καλά, αυτή είναι το “σκαρτάρισμα” του προπονητή. Εν τέλη ο Σαβέφσκι έμεινε και η εικόνα άλλαξε. Λογικά θα έχει την ευκαιρία να ολοκληρώσει αυτό που άρχισε και τότε θα κριθεί πραγματικά. Κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο, ας μην παρεξηγηθούμε και ο προπονητής κρίνεται, έχει προφανώς ευθύνες όταν χάνει μια ομάδα. Όσο όμως είναι στο πάγκο πρέπει να αισθάνεται ασφαλής.
Θεωρούμε πως πρέπει να μαθαίνουμε τόσο από τα λάθη μας, όσο και από τα σωστά, ένα από τα δικά μας λάθη στο παρελθόν ήταν ότι αργήσαμε να αντιδράσουμε. Επαναλαμβάνουμε λοιπόν τις θέσεις μας τόσο στο αγωνιστικό, όσο και στο διοικητικό: αγωνιστικά επιβάλλεται ο εκάστοτε προπονητής να στηρίζεται απόλυτα. Επίσης θα νιώθαμε πιο άνετα με άλλον ένα μέσο και ελπίζουμε ότι ο Σαβέφσκι θα τον ζητήσει τον Γεννάρη. Διοικητικά, επιβάλλεται το Νοέμβριο ο κόσμος να νιώσει πως ήρθε νέος αέρας, να υπάρξει κάποια αλλαγή. Το αν πρέπει να αλλάξει όλο το συμβούλιο είναι ένα θέμα που χρειάζεται συζήτηση, ο νέος αέρας όμως πρέπει να έρθει ότι κι αν γίνει.
