Η ΟΜΟΝΟΙΑ χθες δεν ήταν αυτή που έπρεπε και προβλημάτισε εκ νέου τους οπαδούς της. Τα όσα αναφέρονται πιο κάτω λοιπόν, δεν χρυσώνουν το χάπι, ούτε είναι ικανά να παρηγορήσουν οποιονδήποτε. Απλά καταγράφονται σαν θετικά στοιχεία και σε αυτά πρέπει να κτίσει η ομάδα. Ξεκάθαρα υπάρχουν πολλά να γίνουν.
Καταρχάς η διαφορά από την κορυφή μειώθηκε. Η ΟΜΟΝΟΙΑ χρειάζεται πολλή δουλειά και αισθητή βελτίωσει για να δικαιούται να ονειρεύεται τόσο μακριά, όσο όμως μειώνεται η διαφορά, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες και ανεβαίνει η ψυχολογία. Η ΟΜΟΝΟΙΑ ανέβηκε κάποιες θέσεις στην βαθμολογία, έχει όμως πολλή δρόμο ακόμα.
Το δεύτερο θετικό είναι το μηδέν παθητικό. Θα μας πείτε τώρα, αυτό έλειπε να δεχόμασταν και γκολ από τους νεαρούς της Αλκής, αλλά η αλήθεια είναι πως όσο η άμυνα δεν δέχεται γκολ, τόσο μεγαλώνει η αυτοπεποίθηση της, το ίδιο και του ήδη εξαιρετικού Ζοσέ Μορέιρα. Δεν έλειψαν βέβαια τα λάθη, είναι όμως θετικό που δεν δεχθήκαμε γκολ. Είναι ο τρίτος αγώνας πρωταθλήματος που ο Μορέιρα κρατάει καθαρή την εστία του.
Τέλος, όπως αναφέραμε σε άλλο κομμάτι, πήραν χρόνο συμμετοχής παίκτες που σίγουρα θα χρειαστούν μες τη χρονιά, όπως ο Σερφά, ο Μαργκάσα και ο Αγκουϊάρ. Παράλληλα παρέμεινε σε καλό επίπεδο ο Χάρης Κυριάκου.
