H OMONOIA κέρδισε και η αλήθεια να λέγεται, δεν κινδύνεψε ιδιαίτερα στο παιχνίδι. Μόνο ο πρώην δικός μας Μάριος Δημητρίου έδειξε σε κάποιες στιγμές επικίνδυνος, όμως ξεκάθαρα οι πράσινοι έχουν πολλή δουλειά να κάνουν, πολλά πράγματα να διορθώσουν, με πρώτο και καλύτερο τη νοοτροπία τους.
Απομονώνουμε τη νοοτροπία για αρχή, γιατί η έλλειψη διάθεσης και ζωντάνιας μετά από 2 ανεπιτυχή αποτελέσματα με κακές εμφανίσεις, μόνο σε αυτήν και τη ψυχολογία μπορεί να αποδοθεί. Η ΟΜΟΝΟΙΑ έμοιαζε να κάνει αγγαρεία, ενώ έπρεπε να παίζει για να σβήσει τις αρνητικές εντυπώσεις που η ΟΜΟΝΟΙΑ δημιούργησε. Λες και δεν έχει πληγώσει τον κόσμο της αρκετά, λες και δεν πρέπει να του χαρίσει αν μη τι άλλο μια εμφάνιση σαν ευχαριστώ που είναι ακόμα εδώ. Αντιλαμβάνονται όλοι στο Γέρι, πως η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν είναι καλά και ότι οποιαδήποτε άλλη θέση πέραν της πρώτης δεν είναι αποδεκτή;
Στα καθαρά αγωνιστικά τώρα, η άμυνα δεν μπορεί να κριθεί, αφού ο αντίπαλος ήταν αδύναμος και κατέβηκε τη μεσαία γραμμή λίγες φορές. Μεσοεπιθετικά όμως, υπήρχε ξεκάθαρα πρόβλημα. Ίσως αυτό να οφείλεται και στις πολλές αλλαγές στο χώρο, όταν όμως αγωνίζεσαι κόντρα σε μια ομάδα με 18χρονα και 19χρονα, είναι αυτό δικαιολογία; Η ΟΜΟΝΟΙΑ πονάει, αυτή είναι η αλήθεια. Και ο Σαβέφσκι με το τημ του πρέπει να βρουν τις λύσεις άμεσα, η ΑΕΚ δεν είναι Αλκή. Και τα όνειρα μας για σερί θα κτυπήσουν σε τοίχο αν πάμε με τέτοιες εμφανίσεις.
