Για την άμυνα τα έχουμε πει πολλές φορές: η βελτίωση είναι αισθητή και αξιέπαινη. Ανεξάρτητα αν χρειάστηκε σε κάποιες φάσεις η κλάση του Μορέιρα, τα 5 παιχνίδια χωρίς να δεχθεί γκολ η ομάδα, δείχνουν πως πολλά άλλαξαν από το καλοκαίρι. Η ΟΜΟΝΟΙΑ διαθέτει αυτή την στιγμή την καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα με μόλις 4 γκολ παθητικό, τα 3 μάλιστα τα δέχθηκε σε 1 αγώνα.
Εκεί που ανησυχούσαμε, ήταν στο επιθετικό κομμάτι και το δημιουργικό. Το είχε τονίσει και ο Σαβέφσκι μετά την ΑΕΚ λέγοντας χαρακτηριστικά “θέλουμε δουλειά”. Ήταν φυσιολογικό και αναμενόμενο πως στην επίθεση η ΟΜΟΝΟΙΑ θα χρειαστεί χρόνο, αφού έχασε τους 2 από τους 3 βασικούς της επιθετικούς, τον Άλβες και το Χριστοφή. Όσο καλοί και να είναι οι αντικαταστάτες τους, επόμενο ήταν να χρειαστούν χρόνο προσαρμογής αλλά και για να βρουν χημεία.
Κόντρα στην Δόξα η ομάδα “ξεμπούκωσε”. Σίγουρα ένα παιχνίδι δεν είναι ασφαλές δείγμα, θα χρειαστούν πολλά ακόμα για να μιλήσουμε με βεβαιότητα. Η ΟΜΟΝΟΙΑ όμως δείχνει πως σιγά σιγά, θα βρει χημεία και στην επίθεση, οι πολλές ευκαιρίες θα επανέλθουν, το ίδιο και τα γκολ. Ο Γκικίεβιτς κάνει τη βρώμικη δουλειά, ο Εφραίμ, ο Σκέμπρι και ο Ασσίς εκμεταλλεύονται τους χώρους. Στο παιχνίδι με τη Δόξα είδαμε κίνηση, συνδυασμούς, ομαδικότητα. Υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει, αλλά και πολύ ταλέντο…
