Παίζουμε στην έδρα μας, Κυριακή, αν κερδίσουμε ανεβαίνουμε στη δεύτερη θέση. Σίγουρα περισσότεροι από 10,000 Ομονοιάτες θα βρίσκονται στις εξέδρες του ΓΣΠ.
Πέρα από τον παράγοντα έδρα, την πόρωση και την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, υπάρχει άλλος ένας παράγοντας που πρέπει να συνυπολογίσουμε: Την ανάγκη για ηρεμία, αυτοπεποίθηση και ψυχραιμία καθόλη τη διάρκεια του 90λεπτου. Για να έρθει το ζητούμενο.
- Αν δεν έρθει το γκολ το πρώτο 20λεπτο, να επιδείξουμε υπομονή.
- Αν ο διαιτητής είναι σε εντεταλμένη υπηρεσία, να αντιπαρατάξουμε το πάθος για το τρίποντο. Να είμαστε έτοιμοι για όλα.
Το σίγουρο είναι ότι το άγχος και ο εκνευρισμός δεν ήταν ποτέ καλοί σύμμαχοι.
Στο παιχνίδι κόντρα στον Άρη, ο Αβραάμ Τσούκκας δεν κατάφερε απλώς να αδικήσει την ΟΜΟΝΟΙΑ, αλλά να επιφέρει και τον εκνευρισμό στην κερκίδα. Ο κόσμος βλέποντας την αδικία, έχασε τη ψυχραιμία του, κάτι που δυστυχώς μεταφέρθηκε και στους παίκτες.
Αποτέλεσμα αυτού (αλλά και των πολλών διακοπών)ήταν η ΟΜΟΝΟΙΑ να μην βρίσκει ρυθμό και το κυριότερο, να μην έχει καθαρό μυαλό στα τελειώματα. Η εμπειρία μας από το παιχνίδι εκείνο, πρέπει να αποτελέσει οδηγό και για σήμερα.
Λοιπόν κακά τα ψέματα, αν το κοράκι είναι σε αποστολή, ο εκνευρισμός δεν πρόκειται να αλλάξει τις προθέσεις και τη συμπεριοφορά του. Το πολύ-πολύ γνωρίζοντας πως το επόμενο εντός είναι με την Ανόρθωση, να προσπαθήσει να μας προκαλέσει κι άλλο έτσι ώστε να πετύχει και κεκλεισμένων των Θυρών.
Ψυχραιμία και υπομονή σε όλο το παιχνίδι, αυτό είναι το κλειδί. Ό,τι κι αν γίνει στηρίζουμε την ομάδα και τη σπρώχνουμε προς τη νίκη. Ό,τι κι αν γίνει είμαστε δίπλα στους παίκτες μας, με το σωστό τρόπο.
