Παίκτες που να βγαίνουν πρώτοι σε κάθε φάση, που διεκδηκούν και δεν φοβούνται τους αντιπάλους, ούτε την κόντρα με αυτούς. Πάγκος που επιτέλους είναι “ζωντανός” που ζει το παιχνίδι, που δεν δέχεται να χάσει. Τακτικά ίσως να μην αλλάξαμε πολύ, για να λέει ο Καϊάφας πως δεν παίζουμε ακόμα καλό ποδόσφαιρο, σίγουρα ξέρει περισσότερα. Ξεκάθαρα όμως η ομάδα δείχνει να “νιώθει” ξανά.
Το τεχνικό τημ έχει εμπνεύσει τους ποδοσφαιριστές. Το παραδέχονται και οι ίδιοι στις δηλώσεις και τα πηγαδάκια τους. “Ο κόουτς είναι ένας άνθρωπος παθιασμένος” μας έλεγε χθες ο σαφώς ανεβασμένος Λεάντρο για να συνεχίσει πως “κατάφερε να μας περάσει το πάθος του”. Φαίνεται στο γήπεδο άλλωστε, φαίνεται όμως και στις αντιδράσεις όσων ήταν χθες στον πάγκο.
Ο Αντράντε για παράδειγμα, δεν σταμάτησε δευτερόλεπτο να φωνάζει στους συμπαίκτες του και να τους εμψυχώνει. Όταν σημειώθηκε μικρή αναταραχή βγήκε από τον πάγκο και ήταν “μπροστάρης”. Τέτοιο πάθος χρειαζόμαστε μέχρι το τέλος αλλά σίγουρα να κτίσουμε και σε αυτό. Γιατί υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης και πολλά περισσότερα να κάνουμε.
