Το είπε ο Καϊάφας, το επιβεβαίωσε ο Σκέμπρι, φαίνεται άλλωστε και στο γήπεδο. Η ΟΜΟΝΟΙΑ μετά το 60 δεν έχει δυνάμεις, δεν μπορεί να συνεχίσει στο τέμπο που άρχισε το παιχνίδι και στο τέλος σβήνει. Φάνηκε ακόμα και στα ειδικών συνθηκών ΟΜΟΝΟΙΑ-Αποέλ, εκεί που το πάθος πολλές φορές σε σπρώχνει να δώσεις περισσότερο από το 100%.
Ο Παύλος Κήναν, γυμναστής της ομάδας, έχει σίγουρα πολλή δουλειά να κάνει το καλοκαίρι. Στο χρονικό σημείο που βρισκόμαστε, χρειάζεται μάγος για να διορθωθεί την κατάσταση, το καλοκαίρι όμως στην προετοιμασία, οι παίκτες θα είναι πιο ξεκούραστοι, πιο φρέσκοι και ο γυμναστής μας σε συνεργασία με το υπόλοιπο τεχνικό τημ, θα αναζητήσουν τους τρόπους η ομάδα να διατηρηθεί φρέσκια σε όλη τη χρονιά.
Τι φταίει όμως αναρωτιέται κανείς και παρατηρείται σβήσιμο μηχανών από το 60 και μετά; Μια απλοϊκή προσέγγιση θα έλεγε ο προηγούμενος γυμναστής, γιατί όμως όλα τα προηγούμενα χρόνια που ο Κάσερες είχε την ευθύνη της φυσικής κατάστασης δεν είχαμε παρόμοια προβλήματα; Ο κυριότερος λόγος ήταν οι συνεχείς αλλαγές προπονητών, με τον κάθε ένα να ζητά διαφορετικά πράγματα από τον γυμναστή μας. Προσθέστε και την απειθαρχία που παρατηρήθηκε σε κάποια σημεία της χρονιάς, την απραξία για ολόκληρο τον Αύγουστο λόγω Ευρώπης, την έλλειψη βάθους σε συγκεκριμένες θέσεις και το γλυκό δένει.
