Τα οικονομικά εγκλήματα των τελευταίων χρόνων αναμφίβολα επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό -μεταξύ πολλών άλλων- και το καλό όνομα που διατηρούσε κάποτε η Ομόνοια στην ποδοσφαιρική αγορά.
Η δυστοκία που καμιά φορά παρατηρείται στο «κλείσιμο» των μεταγραφών, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα όσα αποσβολωμένοι παρακολουθήσαμε: Διακοπές συμβολαίων, παίκτες να παίρνουν το δρόμο της δικαιοσύνης, κάποιοι να φεύγουν δυσαρεστημένοι για το κλίμα που συνάντησαν, άλλοι απλήρωτοι και με μια κακή κουβέντα στο στόμα. Χρέη, αρνητικά δημοσιεύματα, κριτήρια ΟΥΕΦΑ, ερανοι από χωριό σε χωριό. Αρνητικά φορτία γύρω από την ομάδα.
Δεδομένα που νομοτελειακά καθιστούν την Ομόνοια, όχι και τον πιο ελκυστικό προορισμό για να συνεχίσει την καρίερα του ένας ποδοσφαιριστής.
Αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε φέτος.
Να ξανακτίσουμε καλό όνομα στο ποδοσφαιρικό παζάρι.
Του καλού εργοδότη που πληρώνει στην ώρα του, της ομάδας που σε βελτιώνει ποδοσφαιρικά και προσφέρει ευκαιρίες ανέλιξης, του υγιούς εργασιακού χώρου που κινείται σε επαγγελματικά πρότυπα. Της ομάδας που σέβεται τους ποδοσφαιριστές της και την προσφορά τους. Της ομάδας που έχει απαιτήσεις επειδή και η ίδια είναι συνεπέστατη στις υποχρεώσεις της. Μίας ομάδας οργανωμένης, που μιλάει λίγο, αλλά δουλεύει πολύ.
Γιατί οι ποδοσφαιριστές που φεύγουν από το σωματείο και μετά μοιράζονται τις εμπειρίες τους παρακάτω, είτε με μάνατζερ, είτε με άλλους ποδοσφαιριστές αποτελούν την καλύτερη έξωθεν μαρτυρία για την ομάδα μας. Ας τους μετατρέψουμε σε πρεσβευτές.
Είναι στο χέρι μας.
De Facto – 09/06/14
