Συνέντευξη του Ρενάτο Μαργκάσα στη “Σημερινή”/Sigmalive
Του Ανδρέα Βιολάρη
Εάν υπάρχει ακόμη ίχνος ποδοσφαιρικού ρομαντισμού στην Κύπρο του 2014, τότε ο Ρενάτο Μαργκάσα είναι η προσωποποίησή του. Σε μια εποχή που τα πάντα κινούνται γύρω από το οικονομικό, για κάποιους λίγους ποδοσφαιριστές το χρήμα είναι το Α, αλλά όχι και το Ω. Ο Ρενάτο είναι ένας από αυτούς. Μπορεί να μην παίζει μόνο για την φανέλα, αλλά σίγουρα παίζει και για αυτήν. Δηλώνει μάλιστα έτοιμος ακόμα και να πεθάνει για αυτήν! Υπερβολικό; Αυτό σκέφτηκα και εγώ στην αρχή. Ακούγοντας όμως τον Μαργκάσα, σε αυτή την συνέντευξη – κατάθεση ψυχής, να ξεδιπλώνει τα συναισθήματα και τις απόψεις του γύρω από την Ομόνοια σκέφτηκα πως τελικά μπορεί και να μην υπερέβαλε.
Πριν όμως φτάσουμε στο σημείο που μας εξηγά τους λόγους που μπορεί ακόμα και να πεθάνει για αυτόν τον σύλλογο, ας μείνουμε για λίγο στο σήμερα. Στο σκληρό για την Ομόνοια σήμερα, το οποίο ο Μαργκάσα σχολιάζει καυτηριάζοντας παράλληλα το «ένοχο» παρελθόν.
«Άποψή μου είναι πως η Ομόνοια πρέπει να προσεγγίσει όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται την πραγματικότητα, όσο δύσκολη και να είναι. Αυτό που ζήσαμε με τα συμβόλαια των 500 και 600 χιλιάδων ήταν ένας ονειρικός κόσμος. Εκτός πραγματικότητας. Κάτι απίστευτα εξωπραγματικό για την Ομόνοια και γενικά για τα δεδομένα της Κύπρου. Ήδη χάσαμε πολλούς καλούς παίκτες τα τελευταία χρόνια. Είναι καιρός να συμβιβαστούμε με την σημερινή πραγματικότητα και να «φυτέψουμε» στο μυαλό μας δύο σλόγκαν: Το “United we stand” και το “A team above all”. Ειδικά φέτος, πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε και να νιώσουμε πραγματικά αυτά τα λόγια».
Εσύ, είσαι ένας από τους λίγους που μένουν στην ομάδα για να αντιμετωπίσουν αυτή την δύσκολη πραγματικότητα. «Δεν θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Μόνο αν είσαι κομμάτι της ομάδας, μπορείς να καταλάβεις τι πραγματικά σημαίνει Ομόνοια. Ήμουν τρία χρόνια στην Κύπρο και μόνο όταν ήρθα εδώ κατάλαβα τι πραγματικά είναι αυτή η ομάδα. Είναι κάτι πραγματικά απίστευτο. Η ιστορία, οι επιτυχίες, τα τρόπαια την κάνουν μεγάλη. Αλλά αυτό που την κάνει ξεχωριστό και τεράστιο αυτό τον σύλλογο, είναι ο κόσμος του. Όπου και να πας, θα βρεις Ομονοιάτες και θα νιώσεις την αγάπη τους. Παντού. Περασμένη εβδομάδα ήμουν στην Κούβα, 15 ώρες μακριά. Και μέσα στο αεροδρόμιο άκουσα κάποιον να φωνάζει «Ρενάτο, Ρενάτο». Ήταν φυσικά οπαδός της Ομόνοιας. Το πιστεύεις;»
Σαν παλιός, θα έχεις και το βάρος να εξηγήσεις στους νέους παίκτες σε ποια ομάδα ήρθαν. «Όχι, όχι. Δεν είναι βάρος. Είναι καθήκον μας να τους διδάξουμε τι είναι η Ομόνοια. Που ήρθαν. Ξέρουμε και νιώθουμε τι είναι η Ομόνοια. Θα τους εξηγήσουμε πως πρέπει να δίνουν καθημερινά το καλύτερό τους αυτό για αυτή την ομάδα. Κάθε μέρα πρέπει να θυμούνται και να σέβονται τον κόσμο της Ομόνοιας. Να μάθουν τι σημαίνει να είσαι ποδοσφαιριστής αυτής της ομάδας. Και σιγά σιγά αυτό θα αλλάξει. Και αν καταλάβουν που ήρθαν, θα θέλουν και αυτοί να μείνουν για πολλά χρόνια στην Ομόνοια. Όπως εγώ. Είναι σημαντικό να μην γίνονται κάθε χρόνο τόσες πολλές αλλαγές. Να μένει ένας βασικός κορμός και με τις προσθήκες να γίνεται καλύτερος».
Σίγουρα βοηθάει και το γεγονός ότι ο προπονητής σας γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνει Ομόνοια;
«Φυσικά θα βοηθήσει. Είναι μέρος της ιστορίας του συλλόγου. Ο Καϊάφας είναι η ίδια η Ομόνοια. Ξέρει καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνει η Ομόνοια και πώς να μεταφέρει στους παίκτες».
«Κάποια πράγματα δεν αγοράζονται»
Ο Μαργκάσα, ο Μορέιρα και κάποιοι άλλοι παίκτες, όχι πολλοί, αποδεικνύουν ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο χρήματα. Δεν μείνατε για τα λεφτά.
«Κακά τα ψέματα, τα χρήματα παίζουν σημαντικό ρόλο. Είναι όμως κάποια πράματα που δεν μπορείς να αγοράσεις με τα χρήματα. Έζησα κάποιες στιγμές στην Ομόνοια που δεν αγοράζονται με όλα τα χρήματα του κόσμου. Κάποια πράγματα είναι ανεκτίμητα. Πάντα βάζω τον εαυτό μου στη θέση του κόσμου. Ακόμα και όταν έφυγε από την ΑΕΚ να έρθω στην Ομόνοια, σκέφτηκα: «Θεέ μου, πως θα με αντιμετωπίσουν οι οπαδοί της ΑΕΚ;». Θέλω να δω τους συμπαίκτες μου, ειδικά τους νέους, να σκέφτονται και να αγαπάνε την ομάδα όπως εγώ. Αυτός είναι και ένας από τους στόχους μου».
Εσύ πως ένιωσες όταν πρωτοήρθες στην Ομόνοια; «Ήταν μεγάλο βήμα. Μετά από δύο χρόνια στην Δόξα και ένα εξαιρετικό χρόνο στην ΑΕΚ, πήγα διακοπές στην Πορτογαλία. Ήμουν σε ένα ξενοδοχείο, στο Οπόρτο. Κοιμόμουνα. Και με πήραν τηλέφωνο και με ρώτησαν «θέλεις να πας στην Ομόνοια;». Ξύπνησα αμέσως την γυναίκα μου και την ρώτησα: «Θέλεις να πάμε στην Ομόνοια;». Όπως ξέρεις είναι Κύπρια, γι’ αυτό και άρχισε να φωνάζει με ενθουσιασμό «Ναι, ναι. Να πάμε». Μετά ήρθα στην Κύπρο και τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Ήταν μια φανταστική μέρα».
«Έτοιμος να πεθάνω για την Ομόνοια»
Κάπου στα μισά της κουβέντας μας με τον Ρενάτο, ο μέχρι πρότινος συμπαίκτης του, Γιώργος Εφραίμ, ανακοινώνεται και επίσημα από τον «αιώνιο» αντίπαλο. Η ερώτηση αναπόφευκτη. Τι θα έκανες εάν του χρόνου σου πουν από την Ομόνοια «Ρενάτο, σε ευχαριστούμε, αλλά δεν σε χρειαζόμαστε άλλο» και την επόμενη μέρα έρθει πρόταση από το ΑΠΟΕΛ; «Είναι μια δύσκολη στιγμή όταν έρθει και σου πει κάποιος ότι δεν σε χρειάζεται. Πόσω μάλλον όταν είσαι στην Ομόνοια. Δεν μπορώ να σκεφτώ πως θα νιώσω όταν ακούσω από την ομάδα που αγαπώ ότι δεν με θέλει. Θα είναι σκληρό, αλλά θα πρέπει να φύγω. Δεν θα φέρω σε δύσκολη θέση την ομάδα. Αλλά, να φύγω από την Ομόνοια για να πάω στο ΑΠΟΕΛ είναι πολύ δύσκολο. Να γίνω ακριβώς το αντίθετο από αυτό που είμαι τώρα; Να αλλάξω αυτό που πιστεύω; Δεν νομίζω. Σέβομαι τον Γιώργο, όσους πήραν την απόφαση να φύγουν από την Ομόνοια για να πάνε στο ΑΠΟΕΛ. Με όλο το σεβασμό, δεν μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου στο ΑΠΟΕΛ. Αλλά δεν θέλω να σκεφτώ την μέρα που θα φύγω από την Ομόνοια. Τα τρία χρόνια που είμαι στην ομάδα έχω δεθεί, σε βαθμό που δεν μπορώ να εξηγήσω με λόγια. Απίστευτα συναισθήματα. Η αγάπη, ο σεβασμός για την ομάδα και τον κόσμο. Προσπαθώ να ανταποδώσω αυτό το προνόμιο που μου δόθηκε δίνοντας καθημερινά τον καλύτερό μου εαυτό. Είμαι έτοιμος να πεθάνω για αυτή την ομάδα στο γήπεδο».
Ονειρεύεται πρωτάθλημα, θέλει … περιβραχιόνιο
Στην Ομόνοια πανηγύρισες τους πρώτους τίτλους της καριέρας σου. Κύπελο και Σούπερ Καπ, όχι όμως πρωτάθλημα. «Αυτό είναι το μεγαλύτερό μου όνειρο. Το μεγαλύτερο όνειρο της ζωής μου. Να κερδίσω το πρωτάθλημα με την Ομόνοια. Η κατάκτηση του Κυπέλλου και του Σούπερ ήταν κάτι εκπληκτικό και πολλές φορές φαντάζομαι ότι δεν θα είναι τίποτα σε σχέση με αυτό που θα ζήσω όταν κατακτήσουμε το πρωτάθλημα. Είναι όνειρο ζωής. Το φαντάζομαι, το ονειρεύομαι συνέχεια».
Πιστεύεις ότι αυτό το όνειρο μπορεί να γίνει πραγματικότητα τα επόμενα 1-2 χρόνια;
«Όπως σου είπα και πριν, στις δύσκολες στιγμές πρέπει να είμαστε πιο ενωμένοι. Να παίζουμε και να τρέχουμε όλοι για όλους. Να είμαστε ΟΜΑΔΑ. Αυτό που θα δείξω σε όλους που θα έρθουν στην Ομόνοια φέτος και αυτό είναι υποχρέωση μου σαν ένας από τους πιο παλιούς παίκτες, κάθε μέρα, κάθε παιχνίδι, κάθε προπόνηση, να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, να δουλεύουν, να παλεύουν για τον κόσμο της Ομόνοιας. Νομίζω ότι παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες, έχουμε τις δυνατότητες να παλέψουμε και θα παλέψουμε μέχρι το τελευταίο παιχνίδι για το πρωτάθλημα. Να είναι σίγουρος ο κόσμος».
Στη νέα χρονιά ο κόσμος της Ομόνοιας θέλει τον Ρενάτο Μαργκάσα και τον Ζοσέ Μορέιρα για αρχηγούς. Πως νιώθεις γι’ αυτό; «Θα είναι η μεγαλύτερη τιμή της ζωής μου να γίνω ο αρχηγός της Ομόνοιας. Φόρεσα και πέρσι σε κάποια παιχνίδια το περιβραχιόνιο. Ήμουν και πέρσι 4ος ή 5ος αρχηγός. Θέλω και είμαι έτοιμος να γίνω αρχηγός. Είτε είμαι εγώ, είτε ο Μορέιρα, είτε κάποιος άλλος, θα σεβαστούμε την απόφαση του προπονητή. Θέλω να είμαι εγώ ο αρχηγός. Είναι μεγάλη τιμή που με θέλει ο κόσμος για αρχηγό, μαζί με τον Μορέιρα. Και θέλω να γίνω».
«Να μείνουνε στην ιστορία, για τους σωστούς λόγους»
«Τα τελευταία χρόνια, αν και ήμουν 4ος – 5ος αρχηγός πίσω από τους Εφραίμ, Ασίς, Αντράντε, ήμουν πάντα μια από τις πιο δυνατές φωνές στην ομάδα. Πάντα τους μιλούσα στα αποδυτήρια. Προσπαθούσα να τους εμψυχώσω. Και κάτι που πάντα τους έλεγα ήταν το εξής: «Δεν θέλω να μείνω στην ιστορία της Ομόνοιας για τους λάθος λόγους». Στην επόμενη χρονιά, πρέπει να βάλουμε όλοι καλά στο μυαλό μας ότι πρέπει να γράψουμε το όνομά μας στην ιστορία της Ομόνοιας για τους σωστούς λόγους. Είναι πολύ σημαντικό για εμένα».
Αναφέρθηκες στους τρεις περσινούς αρχηγούς. Κανείς από τους τρεις δεν θα είναι του χρόνου στην ομάδα.
«Σέβομαι αυτά που έδωσαν στην ομάδα. Σέβομαι την απόφασή τους να φύγουν. Τους σέβομαι σαν παίκτες και σαν ανθρώπους. Δεν ξέρω ακόμα που θα πάει ο Ασίς. Είμαστε φίλοι και με τους τρεις, αλλά στο γήπεδο θα είμαστε αντίπαλοι. Στο γήπεδο θέλω να τους κερδίσω. Να κερδίσω για την Ομόνοια. Δεν με νοιάζει τίποτα άλλο. Η Ομόνοια είναι πάνω από όλα».
Τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα, αλλά ο κόσμος ήταν πάντα εκεί. Ο κόσμος είναι πάντα εκεί. Ειδικά πέρσι. Ακόμα και όταν μείναμε εκτός στόχων, μέχρι τελευταίο παιχνίδι ήταν δίπλα μας. Καταλαβαίνουν ότι υπάρχουν προβλήματα και είναι πάντα εκεί. Το μόνο που ζητώ από αυτούς είναι να συνεχίσουν να στηρίζουν και να πιστεύουν στην ομάδα. Όπως είπα και στην αρχή αν παραμείνουμε ενωμένοι και βάλουμε πάνω από όλα την ομάδα, είμαι σίγουρος ότι η επόμενη χρονιά θα είναι πολύ καλύτερη».
