Επιτέλους τελείωσε μια εφιαλτική χρονιά για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Τελείωσε με το χειρότερο δυνατό τρόπο, αλλά τελείωσε. Η φετινή περίοδος ήταν τολμούμε να πούμε μια από τις χειρότερες χρονιές στην ιστορία μας, αν όχι η χειρότερη. Είδαμε πράγματα που δεν τιμούν κανένα που είχε σχέση με τη διοίκηση του σωματείου, απότοκα της τραγικής οικονομικής διαχείρισης που έγινε την περίοδο 2008-12.
Λοιπόν, κακός προγραμματισμός, απειθαρχία, συγκεκριμένοι παίκτες τουρίστες άλλοι επειδή δεν ήθελαν και άλλοι επειδή δεν μπορούσαν, συνεχείς αλλαγές προπονητών, κακό θέαμα και όλα υπό την ομπρέλα των “καθυστερήσεων των μισθών”. Για όλα φέτος, δίναμε σε παίκτες και προπονητές το τέλειο άλλοθι: είναι απλήρωτοι. Προφανώς λοιπόν, του χρόνου το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει η ομάδα, είναι να τακτοποιεί οικονομικά όποιον έχει να κάνει με το τμήμα.
Πλέον τα ζήσαμε, τα πάθαμε, ξέρουμε. Προφανώς κάναμε λάθη για να έρθουμε σε αυτή την κατάσταση και πρέπει να δούμε πως διορθώνονται. Δεν υπάρχει δικαιολογία για επανάληψη της χρονιάς. Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι η πτώση του μπάτζετ, ίσως να μην επιτρέψει διεκδίκηση του τίτλου, για χάλια σαν τα φετινά όμως δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Θέλουμε να δούμε ένα οικοδόμημα που βάζει στόχο, έστω μακροπρόθεσμο, να ξαναγίνει νούμερο ένα μαγαζί. Θέλουμε ακόμα και στις ήττες μας, να ξέρουμε πως δώσαμε 100% και πως κάτι κτίζεται, δεν περνάμε απλά το χρόνο.
