Είναι κάποια πράγματα που βάζουν μάτι. Προσπαθούμε συνεχώς να μην ασχολούμαστε με το τι κάνουν άλλες ομάδες, όμως είναι τόσο εξόφθαλμη η διάκριση, τόσο φανερό πως κάποιοι δρουν με βάση το “δύο μέτρα και δύο σταθμά” που δεν έχουμε επιλογή. Να πλήξουν τα συμφέροντα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ήξεραν, τώρα όμως μόκο!
Όταν η ΟΜΟΝΟΙΑ επένδυε ΠΡΟ ΚΡΙΣΗΣ και έπαιρνε χορηγίες από ιδιωτικούς κυρίως οργανισμούς, ήξεραν όλοι να φωνάξουν ατεκμηρίωτες αρλούμπες ότι η ομάδα μας τα παίρνει από την κυβέρνηση. Λίγα χρόνια και -αρκετές ανοησίες από τις προηγούμενες διοικήσεις- μετά η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι βουτηγμένη μες το χρέος και οι μύθοι πέφτουν. Κανείς όμως δεν έρχεται να αναστηλώσει την αλήθεια, κανείς δεν έρχεται να απολογηθεί.
Πάμε στο θέμα τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Μετά κρίσης εποχή, μπόλικα εκατομμύρια στα πόδια του Αποέλ και της Ανόρθωσης. Σε μια εποχή που όλοι βλέπουν μειώσεις, οι δυο ομάδες που όλως τυχαίως στήριξαν με το τρόπο τους ανοικτά εκλογή συγκεκριμένου υποψηφίου, παίρνουν εκατομμύρια. Η πρόκληση είναι μεγάλη, τόσο στη περίπτωση του Αποέλ για χάρην του οποίου μάλιστα στήθηκε ολόκληρη ιστορία με συμμετοχή δικαιωμάτων που κατήχε η LTV, όσο και στη περίπτωση της Ανόρθωσης που δεν έχει ούτε τον όγκο οπαδών, ούτε την πορεία για να δικαιολογεί τα ποσά που θα πάρει. Είπε κανείς τίποτα; Όχι δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό…Για τα ευρωπαϊκά δικαιώματα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ όμως, ο Χάρης Γεωργιάδης ήξερε μια χαρά να ειρωνευτεί πριν λίγα χρόνια.
Και τέλος, είναι και θέμα αγωνιστικό. Κάθε μέρα διαβάζουμε για το μεγάλο στόχο του αιωνίου για την επίθεση, ο οποίος αλλάζει πιο συχνά και από πουκάμισο. Την επομένη ο μεγάλος στόχος λέει όχι. Στο μεταξύ έχει περάσει η διορία υποβολής των ρόστερ για την Ευρώπη αλλά πίεση από ΜΜΕ καμία. Η ΟΜΟΝΟΙΑ με το 1/4 του προϋπολογισμού τους, έκλεισε το ρόστερ 10 μέρες πριν την Ευρώπη (η οποία ήταν και 15 μέρες νωρίτερα) όμως κάθε μέρα έμπαινε πίεση, γινόταν λόγος για κακό προγραμματισμό. Οι διαφορές στην αντιμετώπιση βγάζουν μάτι…
