ΟΚ το χαρήκαμε, πανηγυρίσαμε, νιώσαμε περηφάνια που η ΟΜΟΝΟΙΑ επιτέλους ύψωσε το ανάστημα της και έκανε μια από τις καλύτερες εκτός έδρας εμφανίσεις της ευρωπαϊκής ιστορίας της. Ώρα να προσγειωθούμε, να αντιληφθούμε πως οι Ρώσοι εξακολουθούν να είναι το φαβορί και να συγκεντρωθούμε στο επόμενο. Δεν θα μας δοθεί τίποτα, αν δεν μοχθήσουμε για να το πάρουμε.
Αν οι πιθανότητες πριν το πρώτο παιχνίδι ήταν στο 75-25 για τους Ρώσους της Ντινάμο, η εκτός έδρας ισοπαλία με 2-2, στην καλύτερη περίπτωση για μας έχει φέρει το πράγμα στο 50-50. Ο αντίπαλος μας είναι μια ομάδα με 6 παίκτες που πριν ένα μήνα θαυμάζαμε στο Μουντιάλ, υπάρχει κανείς που θεωρεί πως θα έρθει για να αποκλειστεί; Κάναμε ένα καλό βήμα, κτίσαμε άλλο ένα τουβλάκι στον τοίχο της αυτοπεποίθησης μας. Αλίμονο όμως αν πιστέψουμε πως τα δύσκολα έχουν περάσει.
Η Ντινάμο θα παραταχθεί στο ΓΣΠ με στόχο να επιβληθεί αγωνιστικά και να κερδίσει την πρόκριση. Η ΟΜΟΝΟΙΑ πρέπει να σκύψει το κεφάλι και το ίδιο σοβαρά, συγκεντρωμένα και παθιασμένα, να μπει να τους δείξει πως την θέλει παραπάνω. Τίποτα δεν έχει τελειώσει, τα δύσκολα τώρα αρχίζουν και ο αγώνας της Πέμπτης θα είναι για γερά στομάχια. Πλέον όμως ξέρουμε ότι μπορούμε. Και θα δώσουμε ότι έχουμε για να τα καταφέρουμε.
