Κατά γενική ομολογία, η ΟΜΟΝΟΙΑ άξιζε χθες κάτι περισσότερο από την ισοπαλία. Ήταν πιο οργανωμένη, πιο ομάδα και είχε πιο ξεκάθαρες ευκαιρίες. Κι όμως όταν υποδείχθηκε στον Καϊάφα πως με λίγη τύχη θα φεύγαμε από τη Μόσχα με διπλό, η απάντηση του ήταν άμεση και βαρβάτη: “Δεν θεωρώ πως το αποτέλεσμα ήταν θέμα ατυχίας. Ότι δίνεις στο γήπεδο παίρνεις πίσω.”
Για χρόνια βλέπαμε άλλες ομάδες να πετυγχαίνουν το βήμα παραπάνω και τα ρίχναμε σε Θεούς και δαίμονες. Την ατυχία μας στην κλήρωση, την ατυχία μας στο παιχνίδι, εκείνο το λάθος του διαιτητή και πάει λέγοντας. Η τύχη μπορεί να παίξει μεγάλο ρόλο σε ένα παιχνίδι μόνο αν της το επιτρέψεις. Ο Καϊάφας πήγε στο γήπεδο διαβασμένος, οι παίκτες του έτοιμοι και η ΟΜΟΝΟΙΑ αντεπεξήλθε τόσο μετά το γκολ-φάουλ του Σαμπά, όσο και μετά την ατυχία με τη μεγάλη ευκαιρία του Ασσίς.
Δεν ξέρουμε αν την επόμενη Πέμπτη θα μπούμε σε όμιλο, το ευχόμαστε. Εκείνο που ξέρουμε είναι πως με το Καϊάφα στον πάγκο, διορθωνόμαστε πρώτα από όλα σε θέματα νοοτροπίας. Ξαναγινόμαστε νικητές, ξαναγινόμαστε πεινασμένοι. Και ελπίζουμε αυτή η ευρωπαϊκή πορεία, να αποτελέσει παρακαταθήκη για το μέλλον. Με αυτόν τον προπονητή, η ΟΜΟΝΟΙΑ θα ξαναγίνει ΟΜΟΝΟΙΑ. Να το θυμόμαστε, όποιο αποτέλεσμα κι αν έρθει την Πέμπτη.
