Η ΟΜΟΝΟΙΑ της περιόδου 2013-14, δεν θα έμπαινε ποτέ στο γήπεδο έτοιμη να κοιτάξει στα μάτια ένα αντίπαλο σαν τη Ντινάμο. Θα προτιμούσε να εστιάσει στα δυνατά της σημεία, παρά στα στοιχεία που μπορεί να εκμεταλλευτεί για να κτυπήσει. Οι σαρωτικές αλλαγές στο ρόστερ το καλοκαίρι, δεν ήταν μόνο θέμα οικονομικό, αλλά και νοοτροπίας. Τα τελευταία 3-4 χρόνια, εν μέσω προβλημάτων, καθυστερήσεων πληρωμών και κακής νοοτροπίας, είχε περάσει το μήνυμα στους παίκτες πως είναι ΟΚ να χάνουν, είναι ΟΚ να έρχονται τέταρτοι. Ο αστικός μύθος μάλιστα, λέει πως ήταν ένα γεγονός που υπέδειξε ο Δώρος Σεραφείμ από τη πρώτη μέρα που μπήκε στα αποδυτήρια και που τόνισε ο κόουτς λίγες μέρες μετά που ανέλαβε. Τόλμησε λοιπόν να αλλάξει πολλά ο Καϊάφας και μοιάζει να δικαιώνεται.
Εμφάνιση σαν αυτή της Μόσχας έχουμε πολλά χρόνια να δούμε -αν είδαμε ποτέ- κόντρα σε τέτοιο αντίπαλο. Χρειάζεται πρώτα από όλα να είσαι νικητής για να φύγεις με την ισοπαλία και να νιώθεις μια μικρή πικρία, γιατί ξέρεις πως άξιζες τη νίκη. Χρειάζεται όμως να είσαι και απόλυτα συγκεντρωμένος στο στόχο για να λες “τίποτα δεν είναι θέμα τύχης, έχουμε την ευκαιρία μας στο ΓΣΠ” και να αφήνεις πίσω σου το γκολ του Μπούτνερ. Γιατί η φετινή ΟΜΟΝΟΙΑ ξέρει πως μπορεί, δεν χρειάζεται να επικαλείται ούτε τη τύχη, ούτε τις προκαταλήψεις ως δικαιολογία. Η φετινή ΟΜΟΝΟΙΑ πανηγυρίζει τα γκολ της σαν μια γροθιά και με κάθε ένα από αυτά, βάζει ακόμα ένα τουβλάκι στον τοίχο της αυτοπεποίθησης της.
Έχουμε την αίσθηση ότι ακόμα δεν έχουμε δει το ταβάνι μας. Η ΟΜΟΝΟΙΑ του Καϊάφα είναι ακόμα ένα μωρό που αρχίζει να αναπτύσσεται, να περπατάει να μιλάει. Από τα πρώτα βήματα και πρώτα λόγια του όμως, αυτό το μωρό μας έχει κερδίσει όλους. Έχει αποδείξει πως είναι για μεγάλα πράγματα και αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον. Αυτό να το θυμόμαστε όλοι αν η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν καταφέρει να πάρει τελικά τη πρόκριση. Η ΟΜΟΝΟΙΑ του Καϊάφα είναι για μεγάλα πράγματα κι αν δεν τα καταφέρει φέτος, θα επιστρέψει του χρόνου δριμύτερη, σοφότερη, δυνατότερη.
