Από: Ανδρέα Βιολάρη / “Η Σημερινή”
Νέες απώλειες, νέες φωνές για τη διαιτησία. Γνώριμο το σκηνικό για την Ομόνοια στη φετινή χρονιά. Οι «πράσινοι» δεν κατάφεραν ούτε στο Δασάκι να φτάσουν στα υψηλά επίπεδα απόδοσης που μας συνήθισαν κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής τους πορείας (αν και είχαν ένα καλό δεύτερο 45λεπτο) και σε συνάρτηση με κάποια σοβαρά διαιτητικά λάθη γνώρισαν τη δεύτερή τους ήττα στο πρωτάθλημα.
Παρά το γεγονός ότι η αγωνιστική παρουσία της ομάδας στο γήπεδο και η διαιτησία είναι δύο στοιχεία που αλληλοεπηρεάζονται, θα επιχειρήσουμε να τα προσεγγίσουμε ξεχωριστά. Επαναλαμβάνουμε πως είναι δύο διαφορετικά πράγματα, που επηρεάζει όμως το ένα το άλλο. Γιατί με μια καλή εμφάνιση μπορείς να νικήσεις και τα λάθη της διαιτησίας και, αντιθέτως, μια σωστή διαιτησία σού επιτρέπει να διεκδικήσεις το αποτέλεσμα ακόμα και σε ματς που δεν έχεις καλή παρουσία. Όπως δεν έγινε δηλαδή προχθές στο Δασάκι.
Δικαιολογημένα φωνάζουν
Λάθη σημειώθηκαν σε πολλά παιχνίδια και παράπονα έχουν όλες οι ομάδες, για λίγες ή περισσότερες φάσεις. Κατά γενική ομολογία, όμως, η Ομόνοια είναι μέχρι στιγμής η πιο αδικημένη ομάδα. Χωρίς να μπαίνουμε σε μια εκ βάθους ανάλυση των πέντε αγωνιστικών, σε γενικές γραμμές το «τριφύλλι» είναι η ομάδα που είχε τα περισσότερα εις βάρος της σφυρίγματα.
Η Ομόνοια δέχτηκε 19 κίτρινες κάρτες σε 5 αγώνες, τις υπερδιπλάσιες σε σχέση με τις νεοφώτιστες Αγία Νάπα και Οθέλλο (από 9) και τέσσερις περισσότερες από τη δεύτερη ομάδα. Από μόνο του αυτό το στατιστικό φανερώνει την ευκολία με την οποία μοιράζουν οι διαιτητές τις κίτρινες κάρτες στην Ομόνοια, χωρίς να είναι η πιο σκληρή ομάδα του πρωταθλήματος. Αν στην εξίσωση προσθέσουμε τα πέναλτι που δεν δόθηκαν στους «πράσινους», κάποια λανθασμένα οφσάιντ, αρκετά φαόυλ που δεν δόθηκαν ή δόθηκαν ανάποδα και την ανομοιομορφία στον πειθαρχικό έλεγχο, τότε σχηματίζεται η γενικότερη εικόνα του προβλήματος, η οποία δικαιολογημένα τους βρίσκει να φωνάζουν.
Την προηγούμενη εβδομάδα η διοίκηση του «τριφυλλιού» ζήτησε και είχε συνάντηση με την ηγεσία της ΚΟΠ, με βασικό θέμα στην ατζέντα τα διαιτητικά λάθη εις βάρος της Ομόνοιας. Κάποιος θα περίμενε πως μετά τις φωνές και τη συνάντηση οι διαιτητές θα «πρόσεχαν» κάπως την ομάδα του Κώστα Καϊάφα. Όχι μόνο δεν έγινε κάτι τέτοιο, αλλά έγιναν εκ νέου σοβαρά λάθη εναντίον της. Οι «πράσινοι» θα έχουν συνάντηση και με την Επιτροπή Διαιτησίας. Θα αλλάξει κάτι μετά από αυτή τη συνάντηση; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν αλλάζουν αυτά που έγιναν στις πρώτες αγωνιστικές. Τα λάθη είναι εκεί και δεν διαγράφονται, όπως δεν διαγράφονται οι βαθμολογικές απώλειες που ήταν (όχι όλες) απόρροια αυτών των λαθών.
Ακόμα ψάχνουν τα αίτια!
Πάμε και στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Στα πρώτα τέσσερα ματς του πρωταθλήματος οι «πράσινοι» παρουσιάζονταν κάθε προηγούμενο παιχνίδι όλο και καλύτεροι, με αποτέλεσμα να απωλέσουν με το καλημέρα πέντε βαθμούς. Οι πέντε βαθμοί έγιναν οχτώ, παρά την καλή παρουσία που είχε η ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο στο Δασάκι. Η απάντηση στο ερώτημα «γιατί η Ομόνοια δεν μπορεί να παίξει μπάλα αξιώσεων» θα μπορούσε να ήταν απλή, αν δεν είχαμε το δείγμα των ευρωπαϊκών αγώνων. Θα λέγαμε ότι αυτές είναι οι δυνατότητες του ρόστερ. Ωστόσο, οι καλοκαιρινές εμφανίσεις δημιούργησαν προσδοκίες και δικαιολογημένα ο κόσμος διερωτάται τι φταίει για την εικόνα του Σεπτεμβρίου. Το ίδιο διερωτάται και η διοίκηση. Μιλώντας χθες στο «Ράδιο Πρώτο» ο Αντιπρόεδρος του συλλόγου, Λάκης Πολυκάρπου, τόνισε πως «θα έχουμε συνάντηση με την τεχνική ηγεσία για να δούμε τι φταίει και να βρεθούν οι λύσεις για να ξεφύγουμε απ’ αυτή την οπισθοχώρηση».
Κατά την ταπεινή μας άποψη, αυτό έπρεπε να γίνει εδώ και καιρό. Συγκεκριμένοι λόγοι θα υπάρχουν ώστε η Ομόνοια να παρουσιάζει τόσο μεγάλη διαφορά στην απόδοσή της και η διοίκηση (μαζί με την τεχνική ηγεσία), όφειλε να τους έχει ήδη εντοπίσει και να διορθώσει τα κακώς έχοντα. Τα προβλήματα δεν «γεννήθηκαν» στο Δασάκι. Έστω και αργά, όμως, πρέπει να επιβληθεί της κατάστασης, να βρει τι φταίει και να βοηθήσει τον Κώστα Καϊάφα να το διορθώσει.
Δεν παίζει μπάλα;
Όσο και αν ορισμένοι προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη σημασία της απουσίας του κόσμου της Ομόνοιας από το γήπεδο (και δεν αναφερόμαστε μόνο στους οργανωμένους), δεν παύει να είναι ένας σημαντικός λόγος της αγωνιστικής καθίζησης που παρουσιάζει η ομάδα. Μπορεί, όπως δηλώνουν κάποιοι, ο κόσμος να μην παίζει μπάλα, τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά. Γιατί άλλο να παίζουν οι παίκτες μπροστά από 14-16 χιλιάδες οπαδούς και άλλο μπροστά από μερικές εκατοντάδες. Η δυναμική που έδινε ο κόσμος στην ομάδα πλέον δεν υπάρχει και αυτό το ξέρει καλύτερα από όλους ο Καϊάφας. Ακόμα και χθες έκανε παράκληση στον κόσμο να γεμίσει το ΓΣΠ ενόψει Ερμή, κάτι τέτοιο όμως αποκλείεται να συμβεί. Για τους γνωστούς λόγους, που δεν έχουν να κάνουν (μόνο) με την κάρτα φιλάθλου ή (μόνο) με την οικονομική κρίση. Καιρός, λοιπόν, για μια ουσιαστική αυτοκριτική από πλευράς διοικούντων για το συγκεκριμένο θέμα και να βάλουν, για το καλό της ομάδας, λίγο νερό στο κρασί τους.
