Επτά επίσημα ματς έδωσε φέτος η Ομόνοια. Έξι στην Ευρώπη και ένα στο πρωτάθλημα. Ο αριθμός των παιχνιδιών δεν είναι μεγάλος. Αποτελούν όμως ένα ικανοποιητικό δείγμα για να εξαχθούν συμπεράσματα για τη φετινή Ομόνοια.
Πρώτη και γενικότερη εκτίμηση είναι ότι η φετινή Ομόνοια του λιτού προϋπολογισμού και των ταπεινών μετεγγραφών, δείχνει να διαθέτει δυνατότητες για περισσότερα πράγματα από αυτά που έχουν διακηρυχθεί ως στόχος από την πρώτη κιόλας συνέντευξη Τύπου της σεζόν.
Η επίσημη Ομόνοια δεν έχει κάνει μέχρι τώρα καμία δήλωση περί διεκδίκησης πρωταθλήματος, αρκούμενη να δηλώνει ότι στόχος είναι η δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ομάδας που θα διεκδικεί τη νίκη σε κάθε αγώνα. Στόχος κύριος είναι η οικονομική σωτηρία του σωματείου.
Η μέχρι στιγμής εικόνα της ομάδας …προχωρεί πέραν των διακηρύξεων περί της «απλώς ανταγωνιστικής ομάδας και διεκδικητικής σε κάθε παιχνίδι». Τείνει προς συνταύτιση με το DNA αυτής της ομάδας που τη θέλει να κάνει σταθερά πρωταθλητισμό. Το τερέν (γιατί αυτό έχει σημασία)… το έδειξε. Οι Ευρωπαϊκές εμφανίσεις της ομάδας που την έφεραν μια ανάσα από την πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λινγκ (ας όψεται οι Τούντορ που με τις τραγικές του αποφάσεις αλλοίωσε το τελικό αποτέλεσμα), έδειξαν ότι η ομάδα αυτή δικαιούται να έχει τις …συνήθεις της απαιτήσεις.
Ο Κώστας Καϊάφας στο σύντομο χρονικό διάστημα που είναι στον πάγκο και μέσα από τις σαρωτικές αλλαγές που επήλθαν στο περσινό δυναμικό, κατάφερε να φτιάξει μια ομάδα με την προσωπικότητα που αρμόζει στην Ομόνοια.
Μια και περί σαρωτικών αλλαγών ο λόγος, να σημειώσουμε ότι στην πλειονότητα τους οι φετινές προσθήκες με τη μέχρι τώρα εικόνα που παρουσιάζουν κρίνονται θετικές… προσαρμοζόμενες σχεδόν άμεσα στις νέες συνθήκες που συνάντησαν. Αν εξαιρέσουμε τον Κακουμπάβα που έφυγε και τον Γκρικαλασβίλι που ακόμη δεν έδειξε αυτά που περιμέναμε με βάση αυτά που βλέπαμε πέρυσι όταν αγωνιζόταν στην Ανόρθωση), οι λοιποί (και κυρίως οι Ράμος καιΠοτέ) είχαν πολύ σημαντική συνεισφορά στη θετική Ευρωπαϊκή πορεία.
Λέγαμε για την …ομάδα. Μια ομάδα λοιπόν που μπαίνει στο γήπεδο διεκδικώντας τη νίκη, πότε με ποδόσφαιρο κατοχής της μπάλας πότε με ποδόσφαιρο αναμονής (ανάλογα με τον αντίπαλο), με άριστη γνώση του αντιπάλου που έχει απέναντι της, με συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο, με πειθαρχία και κοντινές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών. Μια ομάδα ευέλικτη όσον αφορά τη διάταξη που λειτουργεί στο γήπεδο, ανάλογα με την εξέλιξη του αγώνα. Μια ομάδα, τέλος, που ικανοποιεί σε μεγάλο βαθμό τον κόσμο της με το ποδόσφαιρο που παρουσιάζει, αλλά και τον κάνει να την εμπιστεύεται.
Ο Κώστας Καϊάφας έχει κάνει από την αρχή σαφέστατο σε ποιους ποδοσφαιριστές βασίζεται. Μορέιρα, Λομπζιανίντζε, Στεπάνοφ, Ακουισταπάτσε, Ρόντρι, Σερζίνιο, Φοφανά, Ράμος, Ασίς, Γκαρσία, Ποτέ, αποτελούν τους βασικούς έντεκα. Δεν λογίζονται ασφαλέστατα εφεδρικοί οι Μαργκάσα (που επανήλθε δριμύτερος μετά τον τραυματισμό του), Γκρικαλασβίλι και Σκαραμοτσίνο που ήδη είναι και αυτός μάχιμος (αναμένεται ότι θα πάρει θέση βασικού στο αριστερό άκρο ανεξάρτητα αν η ομάδα χρησιμοποιεί τριάδα ή τετράδα στην άμυνα)
Προστίθεται λίαν προσεχώς και ο προσφάτως αποκτηθείς τον Άντραζ Κιρμ, που σύμφωνα με το βιογραφικό του αποτελεί μια αξιόλογη επιλογή.
Είναι και οι Ρούμπιο, Ρουσιάς. Ο νεαρός Ισπανός κυνηγός καλείται να βελτιωθεί και να παρουσιάσει τον ποδοσφαιριστή που είδαμε πέρυσι στο πρώτο διάστημα της παρουσίας του. Ο Ρουσιάς στον αγώνα με την Ανόρθωση έδειξε ξανά ότι έχει στοιχεία δεινού εκτελεστή και μπορεί να προσφέρει βοήθειες, φτάνει να αποκτήσει περισσότερη διάρκεια στο παιχνίδι του. Φυλακτού, Δημητρίου, Οικονομίδης, Μουλαζίμης, περιλαμβάνονται στο ρόστερ και περιμένουν την ευκαιρία τους. Το πιθανότερο είναι ότι θα χρειαστεί η συμβολή όλων (το ρόστερ είναι αριθμητικά περιορισμένο) με το πέρασμα των αγωνιστικών.
Πηγή: ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΒΗΜΑ (7.9.2014)
