Δεν θα κρυφτούμε, δεν υπάρχει λόγος άλλωστε. Η ΟΜΟΝΟΙΑ χθες δεν έπιασε απόδοση επιπέδου Ευρώπης, ενώ φάνηκε κουρασμένη σωματικά και ψυχολογικά. Ήταν απόλυτα φυσιολογικό, μετά την υπερπροσπάθεια της Πέμπτης, που τελείωσε δυστυχώς με την κλοπή του αιώνα από τον απατεώνα Τούντορ. Τη χθεσινή νίκη όμως, την είχαμε τεράστια ανάγκη και αυτή τη στιγμή, δεν μας ενδιαφέρει καθόλου πώς ήρθε.
Με τα όσα προαναφέρουμε δεν εννοούμε πως δεν τη δικαιούμασταν. Αλλά θα μπορούσε να καταλήξει σε οποιαδήποτε από τις δύο ομάδες. Εκείνο που μας ικανοποιεί είναι περισσότερο από τους τρεις βαθμούς, το γεγονός πως οι ποδοσφαιριστές μας βρήκαν τα ψυχικά αποθέματα να παλέψουν, να κυνηγήσουν τη νίκη και τελικά να τα καταφέρουν! Η ΟΜΟΝΟΙΑ η φετινή αποδεικνύει σε κάθε ματς πως έχει καρδιά και αυτό τη διαφοροποιεί από πέρσι.
Η διακοπή που ακολουθεί είναι καλοδεχούμενη για 1000 λόγους. Και βρίσκει τους ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ λίγο πιο αισιόδοξους από χθες, χάρη στη νίκη. Σε αυτήν πρέπει να κτίσουμε, γιατί όντως η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει προοπτική να εξελιχθεί σε μια πολύ καλή και ανταγωνιστική ΟΜΟΝΟΙΑ.
