Μπορεί η αλλαγή ενός δεξιού μπακ να αλλάξει την εικόνα ενός παιχνιδιού; Κι όμως μπορεί και αυτό φάνηκε περίτρανα χθες το βράδυ στο παιχνίδι της Εθνικής με την αντικατάσταση του Στυλιανού με το Χάρη Κυριάκου. Ο αρχηγός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ (έπαιξε ρόλο και η άλλη αλλαγή για να είμαστε ειλικρινείς) έκανε το καλύτερο του φετινό παιχνίδι και μαζί με τον Δημήτρη Χριστοφή, έδωσαν στο δεύτερο ημίχρονο πνοή στην δεξιά πτέρυγα της Κύπρου.
Ξεκινάμε με τα αμυντικά. Ο μεσοεπιθετικός Ταλ Μπεν Χαΐμ της Μακάμπι Τελ Αβίβ (διευκρινίζουμε γιατί ακριβώς το ίδιο όνομα έχει και ο κεντρικός αμυντικός της Τσάρλτον) ήταν ο κυριότερος λόγος που το Ισραήλ ήταν μπροστά στο σκορ με 0-2 στο ημίχρονο. Ο Στυλιανού, λόγω και της ανυπαρξίας του Χαραλαμπίδη αμυντικά, δεν μπορούσε με τίποτα να τον σταματήσει, έτσι ο Ισραηλινός διάβολος έφτιαξε ένα γκολ και μετά σημείωσε ένα, σαν σε προπόνηση. Ο Χάρης μπήκε από το πρώτο λεπτό δυνατά στον Μπεν Χαΐμ δεν τον άφησε να γίνει επικίνδυνος ούτε και μία φορά, τον εκνεύρισε, με αποτέλεσμα μόλις στο 65, ο Έλι Γκούτμαν να τον αντικαταστήσει! Ούτε ο Ραφαέλοφ της Μπρουζ κατάφερε να ανησυχήσει το Χάρη.
Όσον αφορά το μεσοεπιθετικό κομμάτι, τόσα overlap δεν είδαμε ποτέ τον Χάρη να κάνει ξανά. Η λογική λέει πως αυτό έγινε λόγω οδηγιών Πάμπου Χριστοδούλου, αλλά δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ότι καλό δημιουργούσε η Εθνική – όπως το γκολ και τις 2 μεγάλες φάσεις με Σωτηρίου και Λαμπάν – γινόταν από δεξιά. Αν ο Χριστοφή δεν έπαιζε με 3 ενέσεις όπως είπε ο Πάμπος Χριστοδούλου, ίσως το σκορ να ήταν διαφορετικό, αφού θα ήταν ακόμα πιο επικίνδυνη η δεξιά πτέρυγα.
Ο Κυριάκου απέδειξε χθες ότι μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά, στην ΟΜΟΝΟΙΑ και την Εθνική. Αρκεί να καταφέρει να σταθεροποιήσει την απόδοση του στο χθεσινό υψηλό επίπεδο. Είναι πάντως πολύ ευχάριστο που τον είδαμε να αποδίδει τόσο καλά και μακάρι να έχει συνέχεια.
