Με ανάμικτα συναισθήματα υποδέχθηκε τη νίκη επί της Δόξας μερίδα του κόσμου μας. Από τη μια χάρηκαν ότι το τρίποντο ήρθε, από την άλλη είναι σκεπτικοί σχετικά με την απόδοση της ομάδας, καθώς και ότι χρειάστηκε ο Γιωργαλλίδης για να πάρουμε τη νίκη. Είναι φυσιολογικό να κάνει κριτική ο κόσμος και από τη στιγμή που είναι καλόπιστη είναι και καλοδεχούμενοι. Πρέπει να βελτιωθούμε, πρέπει όμως να βλέπουμε και την μεγαλύτερη εικόνα.
Τι εννοούμε: ναι ακόμα δεν φτάσαμε στα επίπεδα απόδοσης που θέλουμε. Την ίδια στιγμή τολμούμε να πούμε πως κανένας δεν παίζει καλύτερα μας στο πρωτάθλημα. Ούτε καν το πολυδιαφημισμένο Αποέλ των 12 εκατομμυρίων μπάτζετ που κάποιοι προσπαθούν να αναδείξουν πρωταθλητή από τον Οκτώβριο. Αναλογιστείτε απλά αν μας έπαιζαν ίσα με Σαλαμίνα και Άχνα και είχαμε +3 βαθμούς, ή αν στα παιχνίδια που ο αιώνιος δεν έπαιξε καλά, έφερνε άλλη μια ισοπαλία. Θα υπήρχε κόσμος που θα μιλούσε ανοικτά για πρωτάθλημα…
Θα μας πείτε τώρα, τι μας νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι; Σίγουρα, πρέπει να βλέπουμε τα του οίκου μας, στόχος μας πρέπει να είναι η βελτίωση. Η κριτική πρέπει να γίνεται, δεν πρέπει να χάνεται όμως το μέτρο. Είναι θετικό που η ομάδα κερδίζει ενώ δεν έχει πιάσει το μάξιμουμ της απόδοσης της. Ας την στηρίξουμε λοιπόν και ας την κρίνουμε αργότερα. Στο κάτω κάτω, ας μην ξεχνάμε και πώς έχουν τεθεί οι προτεραιότητες.
