Εντάξει, πλέον είναι ξεκάθαρο τι γίνεται. Ο αιώνιος αντίπαλος μας, πραγματοποίησε άλλη μια μέτρια εμφάνιση στο πρωτάθλημα, εκμεταλλευόμενος όμως την ποιότητα συγκεκριμένων παικτών του και ένα σοβαρό λάθος του διαιτητή, πήρε το τρίποντο κόντρα στη Σαλαμίνα. Ήταν η 7η αγωνιστική που ο αιώνιος δεν πείθει. Διαβάζοντας όμως τους τίτλους των ΜΜΕ, είναι φανερό πως θέλουν να πείσουν τον κόσμο πως “αυτό το πρωτάθλημα δεν χάνεται”. Η ΟΜΟΝΟΙΑ κέρδισε, ο 2ος Απόλλωνας δεν έχει παίξει ακόμα και οι τίτλοι είναι “ανοίγει τη διαφορά”.
Δεν είμαστε τυφλοί, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι το ρόστερ τους μοιάζει πιο γεμάτο από τους υπόλοιπους, είναι άλλωστε μακράν το πιο ακριβό στο πρωτάθλημα. Αν είναι όμως κάτι που μας δίδαξε η ιστορία, είναι πως τα χρήματα δεν παίζουν μπάλα. Ο αιώνιος αντίπαλος μας στο πρωτάθλημα (το τονίζουμε) δεν έχει πιάσει απόδοση που να δικαιολογεί διθυράμβους και βεβαιότητα για το πρωτάθλημα. Αντίθετα, δεν παίζουν ιδιαίτερη μπάλα, εκμεταλλευόμενοι τους μηχανισμούς τους όμως, προσπαθούν να πείσουν περί αυτού, προφανώς για να κτίσουν τη δυναμική τους.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ επίσημα δεν πάει για πρωτάθλημα, αν είναι όμως σε θέση βολής την κατάλληλη στιγμή γιατί να μην το κτυπήσει; Είναι σημαντικό να μην παρασυρθούμε από αυτή την τάση και να συνεχίσουμε να βλέπουμε τα παιχνίδια μας ένα προς ένα. Αντιληφθείτε απλά πόσο αλλιώς θα ήταν η δυναμική και η ψυχολογία αν ένας άνθρωπος, ο Ψευδιώτης, έπαιρνε δυο αποφάσεις σωστά αντί λανθασμένα: αν έδινε το οφθαλμοφανέστατο πέναλτι στον Γκρικαλασβίλι στην ήττα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ από την Άχνα, και αν έδινε το επίσης καθαρό πέναλτι (και κόκκινη στον Καρλάο) στον Εζέ, στη νίκη του Αποέλ επί της Σαλαμίνας.
