Τις τελευταίες μέρες λέγεται και γράφεται για τις τομές που πρέπει το σωματείο μας να κάνει, για να εκσυγχρονιστεί, να προχωρήσει, να σωθεί. Είναι αλήθεια πως ο κόσμος έχει ανάγκη να δει συγκεκριμένα βήματα τα οποία στοχεύει το Δ.Σ. να ακολουθήσει, έτσι ώστε να ξεφύγει από την κρίση. Γενναίες αποφάσεις όμως, χρειάζονται και αγωνιστικά. Και αυτές πρέπει να παρθούν πρώτιστα και πάλι από το συμβούλιο, το οποίο θα πρέπει να έχει σταθερή πολιτική επί του θέματος.
Το βλέπουμε 2-3 χρόνια
Εδώ και χρόνια βλέπουμε συνεχώς το ίδιο πράγμα. Αλλαγές το καλοκαίρι (σε κάποιες περιπτώσεις σαρωτικές), αρκετοί ξένοι ποδοσφαιριστές πάνε και έρχονται, άλλοι σε καλή ηλικία, άλλοι άνω των 30. Σε κάποια παιχνίδια αποδίδουμε καλά, άλλωστε αρκετοί από τους παίκτες που έρχονται έχουν ποιότητα και προσφέρουν. Όταν όμως αρχίζουν τα οικονομικά προβλήματα, άλλοι εμφανίζονται αδιάφοροι, άλλοι επηρεάζονται από την κατάσταση, ενώ υπάρχουν και εκείνοι που μένουν ανεπηρέαστοι και δίνουν το 100%. Τα αποτελέσματα δεν έχουν συνέχεια, η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν βρίσκει ποτέ ρυθμό, ο κόσμος αντιδράει, και το οικοδόμημα δείχνει έτοιμο να καταρρεύσει.
Δεν βλέπουμε το αύριο
Ξεκάθαρα οποιοσδήποτε προπονητής, όταν έχει να διαχειριστεί ένα συγκεκριμένο μπάτζετ, χωρίς να τεθούν συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές από το Δ.Σ., θα διαμορφώσει το ρόστερ του έτσι ώστε η ομάδα του να παίζει καλό ποδόσφαιρο σήμερα! Δεν νιώθει την ασφάλεια να φτιάξει ομάδα που θα αποδώσει στο μάξιμουμ της σε 3 χρόνια, γιατί πολύ απλά δεν ξέρει αν θα είναι σε εκείνη την καρέκλα σε 3 χρόνια. Κρίνεται σήμερα, εκ του αποτελέσματος ο προπονητής και αυτό δεν είναι θέμα Καϊάφα, αναφερόμαστε στον οποιοδήποτε. Φυσιολογικό είναι λοιπόν, όσοι προπονητές έκατσαν στον πάγκο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ να φέρνουν παίκτες που να θεωρούν πως θα τους βοηθήσουν άμεσα και να μην δίνουν τόσες ευκαιρίες σε νεαρούς που θέλουν παιχνίδια για να ωριμάσουν ποδοσφαιρικά.
Είναι ακριβώς για αυτό που λέμε πως είναι πρώτα από όλα θέμα συμβουλίου και όχι προπονητή.
Τι θα μπορούσε να γίνει
Προφανώς δεν είμαστε ούτε προπονητές, ούτε τεχνικοί διευθυντές. Τα πιο κάτω είναι θεωρητικά, το αγωνιστικό πλάνο πρέπει να γίνει από ειδικούς του ποδοσφαίρου. Πιο κάτω είναι απλά μερικές σκέψεις:
Το μπάτζετ πρέπει να μειωθεί ακόμα περισσότερο. Όπως είναι το φετινό με την ΟΜΟΝΟΙΑ να μην κάνει την πορεία που ανέμενε, πόση θα είναι η μείωση του χρέους; Σίγουρα όχι όση θα θέλαμε, αφού η προσέλευση του κόσμου θα είναι πάντα ερωτηματικό από δω και μπρος.
Επίσης πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των ξένων στο ρόστερ. Είναι ξεκάθαρο πως με τους 17 που έχουμε τώρα, οι νεαροί Κύπριοι παίρνουν ελάχιστες ευκαιρίες, ενώ οι περισσότεροι αρκούνται στην συμμετοχή σε κάποιες αποστολές. Κάνουμε συνεχώς μια τρύπα στο νερό, αφού κάποιους ξένους θα αντικαταστήσουν άλλοι ξένοι το Γενάρη ή το καλοκαίρι και ξανά από την αρχή. Τα ταλέντα θα μένουν ταλέντα, ο κόσμος θα αδυνατεί να δει προοπτική για το μέλλον. Τέλος ίσως ένας αριθμός ξένων να πρέπει να είναι επίσης νεαροί. Πόσοι προσφέρουν περισσότερο από τον Άλεξ Ρούμπιο που έχει γεννηθεί το 1993; Ο Ρούμπιο όμως έχει και μεταπωλητική αξία και πολλά χρόνια ποδοσφαίρου μπροστά του.
Σταθερή πολιτική, ειλικρίνεια προς τον κόσμο
Το λέμε ξανά, οι αγωνιστικές τομές είναι πρώτα θέμα συμβουλίου. Το οποίο πρέπει πρώτα να πάρει τις αποφάσεις και μετά να προσλάβει ειδικούς για να τις εφαρμόσουν. Το πλάνο πρέπει να εξηγηθεί στον προπονητή και να γίνουν ξεκάθαροι οι στόχοι. Σε αυτούς πρέπει να συμπεριλαμβάνεται και η συστηματική αξιοποίηση νεαρών.
Τέλος, το πιο σημαντικό: το Δ.Σ. πρέπει να μιλήσει με ειλικρίνεια στον κόσμο. Πρέπει να τον βοηθήσει να το πάρει απόφαση πως η ομάδα μας δεν πάει για τίτλο και μπορεί για 1-2 χρόνια να μην είναι καν κοντά στους πρωτοπόρους. Μεταξύ μας, παρά να το πιστεύει ο κόσμος και στην πορεία να απογοητεύεται όπως γίνεται 3 χρόνια τώρα, πολύ καλύτερα είναι να ξέρει από την αρχή πως δεν θα είμαι στους πρώτους, γιατί δεν σκοπεύω να είμαι εκεί τώρα, σκοπεύω να φτάσω εκεί σε 3-4-5 χρόνια.
Είμαστε πεπεισμένοι πως αν ο κόσμος ξέρει ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη στρατηγική με συγκεκριμένους μακροπρόθεσμους στόχους και ότι απαιτείται η δική του σταθερή παρουσία στο γήπεδο για να πετύχει, θα την στηρίξει. Είμαστε επίσης πεπεισμένοι πως αν ο κόσμος δει πως στηρίζει δικά του παιδιά, που στο μέλλον μπορούν να εξελιχθούν σε Καϊάφα, Κανάρη, Τσίκκο θα είναι εκεί. Τα παραδείγματα ομάδων όπως η Ντόρτμουντ και η ΑΕΚ που έκαναν κάτι παρόμοιο και έπαιζαν μπροστά σε γεμάτα γήπεδα, πρέπει να είναι οδηγός.
Ξέρουμε πως πολλοί θα πουν πως αν το ρόστερ πέσει και αν ποντάρουμε σε νεαρούς μπορεί να κινδυνέψουμε. Απαντάμε, όχι αν το πλάνο και ο προγραμματισμός γίνει από ειδικούς. Η Ανόρθωση έχει ακριβώς τους ίδιους βαθμούς μαζί μας, στην εντεκάδα της όμως έχει Καμίνσκι, Αμπουχάνια, Ιακοβένκο, Λαΐφη, Μακρή με μέσο όρο ηλικίας 20 και προϋπολογισμό ένα εκατομμύριο λιγότερο. Έχει κι άλλους νεαρούς έτοιμους να τη βοηθήσουν από τον πάγκο, έχει βρει και την ηρεμία της, αφού ο κόσμος της βλέπει πως υπάρχει ένα πρότζεκτ σε εξέλιξη και το στηρίζει.
