Όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, πρέπει να γίνουν πολλά για να σώσουμε τη χρονιά. Το βέβαιο είναι πως μια νίκη κόντρα στην ΑΕΛ (αν έρθει) δεν είναι αρκετή για να τη σώσει. Μπορεί όμως να μας βοηθήσει να δούμε τη συνέχεια πιο ψύχραιμα, ίσως ακόμα και πιο αισιόδοξα. Γιατί έχουμε πολλά να κάνουμε, αγωνιστικά και μη, μέχρι να μπορέσει το σωματείο να σταθεί στα πόδια του.
Πάντα όταν η ομάδα δεν παίζει καλά, όταν δεν πετυχαίνει τα αποτελέσματα που θέλουμε, δυσκολευόμαστε να διατηρήσουμε τη ψυχραιμία μας. Λογικό άλλωστε, ποδόσφαιρο θέλει να βλέπει στο τέλος της ημέρας ο κόσμος. Το καλοκαίρι για παράδειγμα όταν έβλεπε την ομάδα του Καϊάφα να παλεύει κόντρα στα θηρία και να στέκεται όρθια, δεν σκεφτόταν ούτε χρέος, ούτε βάθος στο ρόστερ. Χαιρόταν εκείνο που έβλεπε και ονειρευόταν αλλιώς το μέλλον.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει πολλά να διορθώσει και σίγουρα δεν θα φτιαχτούν με μια νίκη. Μακάρι όμως αυτή να έρθει έτσι ώστε να μας βοηθήσει να ηρεμήσουμε κάπως, για να δουλέψουμε. Τονίζουμε αυτό το τελευταίο, να δουλέψουμε. Δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από την απόδοση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, είτε αυτή φέρνει χαρές είτε λύπες. Χρειάζεται τομές το σωματείο, χρειάζεται γενναίες αποφάσεις, χρειάζεται και ψυχραιμία για να παρθούν σωστά.
