Από την αρχή του πρωταθλήματος, μόνο ένας ποδοσφαιριστής μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως είναι σταθερά καλός: ο Μίκαελ Ποτέ. Ο άσσος από το Μπενίν, είναι μια πραγματική μηχανή του γκολ και όταν η μπάλα πάει κοντά του στη περιοχή, οι πιθανότητες να αστοχήσει είναι λίγες. Το πρόβλημα είναι πως ο Ποτέ, μοιάζει απελπιστικά μόνος και είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει.
Το ερώτημα είναι γιατί ο Μίκαελ συνεχίζει αυτό που ξεκίνησε στην Ευρώπη, ενώ η πλειοψηφία των συμπαικτών του όχι. Στην προετοιμασία άργησε να μπει, άρα θέμα φυσικής κατάστασης δεν μπορεί να τίθεται. Οικονομικά, όλοι οι παίκτες είναι στην ίδια κατάσταση με τις πληρωμές. Ότι προβλήματα αντιμετωπίζουν όλοι, αντιμετωπίζει και ο Ποτέ. Γιατί δεν είναι όλοι το ίδιο συγκεντρωμένοι;
Δεν θα γίνουμε μηδενιστές, δεν θα διαγράψουμε τους παίκτες, ούτε θα τους ρίξουμε όλες τις ευθύνες. Κανείς στο πράσινο οικοδόμημα δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Το ερώτημα είναι γιατί να αδικούν οι υπόλοιποι τον εαυτό τους με αυτό τον τρόπο. Μπορούν να προσφέρουν πολλά παραπάνω, αλλά δεν το πράττουν. Έρχονται όμως ντέρμπι και πρέπει να ανέβουν. Αν μη τι άλλο για την αξιοπρέπεια μας.
