Πλέον, μετά και τα λεγόμενα του Δώρου Σεραφείμ, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Αν καταφέρουμε να βρούμε το ποσό που απαιτείται για να βγουν οι επόμενες δυο χρονιές, το χρέος θα είναι διαχειρίσιμο. Όχι μόνο θα πέσει κάτω από τα 10 εκατομμύρια ευρώ, αλλά θα αφορά κυρίως μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις και ως γνωστό είναι οι βραχυπρόθεσμες που καίνε.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ χρειάζεται 2.800.000 ευρώ επιπλέον των μέχρι στιγμής υπολογιζόμενων εσόδων της, ενώ την επόμενη σεζόν 2015-2016, εκτιμούμε ότι στις υποχρεώσεις του Σωματείου θα πρέπει να πληρωθούν 2.500.000 ευρώ (1.200.000 ευρώ σε διακανονισμούς και 1.300.000 ευρώ στο κράτος για την περίοδο 2007-2013). Στο σύνολο, χρειαζόμαστε 5.3 εκατομμύρια τα οποία θα πάνε όλα στο χρέος.
Από τη θεωρία στην πράξη βέβαια υπάρχει μεγάλη απόσταση, 5.3 εκατομμύρια είναι αυτά. Χρειάζεται να βρεθούν οι τρόποι ο κόσμος να έρθει και να παραμείνει κοντά. Χρειάζεται ένα πλάνο, ένα πρότζεκτ στο οποίο να πιστέψει και να επενδύσει. Χρειάζεται να καταλάβει πως η οικονομική πραγματικότητα επιβάλλει πως τα επόμενα δυο χρόνια θα είναι πολύ δύσκολα, αλλά θα αποτελέσουν τη βάση της οικονομικής εξυγίανσης.
Την ίδια στιγμή πρέπει και η διοίκηση να βοηθήσει τον εαυτό της. Απαγορεύεται δια ροπάλου, να γίνει ξανά οποιαδήποτε ενέργεια ή δήλωση που θα δημιουργήσει εσωτερικούς τριγμούς. Απαγορεύεται η εσωστρέφεια, απαγορεύεται να μένει οτιδήποτε κρυφό από τον κόσμο. Απαγορεύεται να τεθεί ξανά θέμα προπονητή, ας αφήσουμε τον Καϊάφα να δουλέψει και να μην μπαίνουμε σε άλλες περιπέτειες, άλλωστε το αγωνιστικό μοιραία περνάει σε δεύτερη μοίρα. Απαγορεύονται επίσης οι ζημιογώνες διακοπές συμβολαίων, είδαμε που έχουν οδηγήσει.
Χρειάζεται σταθερότητα, συνέπεια, ειλικρίνεια και πάνω από όλα μπόλικη δουλειά. Μόνο έτσι…
