Η ΟΜΟΝΟΙΑ βρισκόταν στην Πολωνία, για το βασικό στάδιο προετοιμασίας. Μετά από κάθε προπόνηση, Καϊάφας, Ιωακείμ και Σεργίου περνούσαν ώρες αμέτρητες μπροστά από λάπτοπς και τηλεοράσεις, για να δουν πιθανούς μεταγραφικούς στόχους. Εκείνη την μέρα, έβλεπαν παιχνίδια της Διναμό Δρέσδης, γιατί είχε προταθεί ο κεντρικός αμυντικός Ρομαίν Μπρεγκεριέ (σ.σ. έφτασε επίσης μια ανάσα από την ΟΜΟΝΟΙΑ). Το μάτι τους όμως έπεσε πάνω στον φορ της ομάδας που δεν είχε προταθεί. Το όνομα του, Μίκαελ Ποτέ.
Οι τρεις τους τρελάθηκαν από την κίνηση του παίκτη χωρίς την μπάλα. Είδαν κι άλλα παιχνίδια, έψαξαν περισσότερο τον παίκτη. Διαπίστωσαν πως από τη σαιζόν 2011-12 και μετά, ο Ποτέ δεν σκόραρε πολλά τέρματα, όμως συμφώνησαν πως με τα χαρακτηριστικά που διαθέτει και τα χαρακτηριστικά του δικού μας πρωταθλήματος, μπορεί να κάνει τη διαφορά στην επίθεση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Άρχισαν να ρωτούν για τα δικαιώματα του παίκτη και συμπτωματικά, δυο μέρες μετά, μάνατζερ τον πρότεινε. Αυτό ήταν! Ο κόουτς μετέφερε στον πρόεδρο πως αυτό τον φορ ήθελε και όσες προτάσεις κι αν ήρθαν από εκείνη τη μέρα, για το τεχνικό τιμ ήταν απλά εναλλακτικές αν ο Ποτέ απαντούσε αρνητικά!
Μετά από μπόλικη υπομονή και επιμονή (ίσως κάποιες πόρτες στη Γερμανία να έκλεισαν για τον παίκτη, λόγω της παρεξήγησης με το ντόπιγκ) ο Ποτέ είπε το ναι! Οι πρώτες αντιδράσεις από τον κόσμο και τους “ειδικούς” ανάμικτες, κάποιες μάλλον αρνητικές. “Μα ένας παίκτης που έβαλε πέρσι 3 γκολ στη Μπουντεσλίγκα 2 ήρθε να κάνει τη διαφορά;”, ήταν το ερώτημα. Καϊάφας, Ιωακείμ και Σεργίου όμως δεν είχαν καμιά αμφιβολία πως ο παίκτης στον οποίο “σκόνταψαν”, ήταν αυτό που χρειάζονταν. Και αυτός ξεκίνησε να τους δικαιώνει από το πρώτο παιχνίδι και συνεχίζει μέχρι σήμερα, που έγινε τραγούδι στα χείλη του κόσμου. Μίκαελ Ποτέ, ο δικός μας κίλερ!
