Πέραν από τη διάθεση και το πάθος, αλλαγμένος στο παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΛ ήταν και ο τρόπος που εκδήλωνε επιθέσεις η ΟΜΟΝΟΙΑ. Είδαμε πολύ λιγότερες σέντρες προς το κεφάλι του Ποτέ και πολύ περισσότερες προσπάθειες για κάθετο παιχνίδι, σύγκλιση από τους ακραίους και δημιουργήσαμε περισσότερες φάσεις. Αυτό είχε να κάνει τόσο με την τακτική του κόουτς, όσο και με τα χαρακτηριστικά των ακραίων μεσοεπιθετικών του.
Κιρμ (ειδικά αυτό) και Ρούμπιο, δεν είναι οι κλασσικοί ακραίοι που παίζουν μόνο στη γραμμή. Αρέσκονται να συγκλίνουν με τη μπάλα στα πόδια και ειδικά ο Κιρμ να ξεμαρκάρονται πολλές φορές πιο κοντά στον άξονα, όπου μπορούν να γίνουν επικίνδυνη. Επιπρόσθετα, πατάνε πολύ πιο συχνά περιοχή από τους προκατόχους των θέσεων τους, είτε με τη μπάλα στα πόδια, είτε περιμένοντας κάποια μπαλιά. Κάπως έτσι ο Σλοβένος είχε συμμετοχή στις 5 πιο σημαντικές φάσεις της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Το ποιους θα ξεκινήσει αυτή την εβδομάδα ο Καϊάφας στα άκρα είναι κάτι που ξέρει μόνο ο ίδιος. Το βέβαιο είναι πως διαθέτει παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά και μπορεί να ανακατέψει την τράπουλα, όπως το επιθυμεί αυτός.
