Από την αρχή της χρονιάς, περιμένουμε εκείνο το ξέσπασμα. Περιμένουμε να ξαναδούμε την ΟΜΟΝΟΙΑ της Ευρώπης, που είχε αυτοπεποίθηση, ζωντάνια, πίστη. Μάταια όμως, γιατί φτάσαμε στην 9η αγωνιστική και ακόμα μπάλα δεν είδαμε. Κι ας είναι τρίτη η ομάδα μας, αφού όπως φαίνεται δεν υπάρχουν ιδιαίτερα δυνατοί αντίπαλοι.
Αυτή την εβδομάδα, παίζουμε μια από τις δυο ομάδες που κατάφεραν να ξεχωρίζουν βαθμολογικά. Ακολουθούν άλλα δυο ντέρμπι με ΑΕΛ και Αποέλ. Μετά από κάθε εμφάνιση, ακούμε τους παίκτες να δηλώνουν πίστη πως θα ανέβουν, θα παίξουν καλύτερα. Αυτό το ανέβασμα πρέπει να έρθει τώρα, αλλιώς δεν θα έχει ιδιαίτερη σημασία αν έρθει ποτέ. Είναι τέτοια η φύση των παιχνιδιών, που πρέπει αν παραταχθεί η καλύτερη δυνατή ΟΜΟΝΟΙΑ και όχι κάποια παραλλαγή της.
Είναι ώρα για πράξεις, λόγια ο κόσμος άκουσε αρκετά. Οι παίκτες πρέπει να δείξουν πόσο το θέλουν πραγματικά, να αποδείξουν κιόλας ότι τόσο καιρό αδικούσαν τον εαυτό τους ψάχνοντας τα πατήματα τους. Σε τέτοια ματς, όπως αυτά που ακολουθούν, πρέπει να είσαι προσηλωμένος και συγκεντρωμένος στο στόχο 100% για να κερδίσεις. Ας αφήσουν λοιπόν όλα τα άλλα στην άκρη και να παίξουν τη μπάλα που ξέρουν και μπορούν.
