Καταγγελίες από τον Πρόεδρο της Ένωσης Συντακτών Κύπρου για τη «βρωμιά» στο ποδόσφαιρο μας.
«Σχεδόν όλοι μας σ’ αυτό τον τόπο είμαστε παθιασμένοι με το ποδόσφαιρο. Το αγαπάμε τόσο πολύ που έγινε κομμάτι της ζωής μας. Όπως άλλωστε μας είπε κάποτε ο ανεπανάληπτος Πανίκος Κρυτάλλης –είμαστε τυχεροί όσοι τον ζήσαμε και τον απολαύσαμε στα κυπριακά γήπεδα- «το ποδόσφαιρο είναι το πιο πλούσιο παιγνίδι για τους φτωχούς».
Εκπέμπει μπόχα…
Ωστόσο, αυτό το πλούσιο παιγνίδι, τα τελευταία χρόνια φαίνεται να βρόμισε. Εκπέμπει μπόχα απ’ όπου κι αν το πιάσεις. Μπήκαν σ’ αυτό και έχουν καταλυτικό ρόλο άνθρωποι για τους οποίους δεν μπορεί κανένας να επαίρεται. Όλοι μας μιλούμε για στημένα παιχνίδια, για προκαθορισμένα αποτελέσματα, μέχρι και για κανονισμένα εκ των προτέρων σκορ. Και μέσα σ’ αυτή την μαυρίλα βγήκε μπροστά ένας νέος άνθρωπος, ο διαιτητής Μάριος Παναγή, με πρόθεση να ταρακουνήσει το βόρβορο. Όλοι, κυρίως εμείς οι δημοσιογράφοι που έχουμε την πέννα και το μικρόφωνο ως δυνατά εργαλεία, να σταθούμε δίπλα του.
Προσθέτω στις καταγγελίες
Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια γράφω τούτα τα λίγα λόγια. Για να προσθέσω κι εγώ στις καταγγελίες του μερικές ακόμα ψηφίδες. Με τα όσα φτάνουν κοντά μας, θέλω να πω και να καταγγείλω ότι στο ποδόσφαιρο μπήκε τόση βρομιά και σκοπιμότητα που υψηλόβαθμοι παράγοντες της ΚΟΠ έχουν τη δυνατότητα να αποφασίζουν μέχρι και ποιος δημοσιογράφος μπορεί να έχει αύριο δουλειά και ποιος όχι. Παραδείγματα υπάρχουν. Αυτοί οι κύριοι μπορούν ακόμα να κόψουν συνεργασίες δημοσιογράφων με ξένους φορείς, γιατί αυτοί οι δημοσιογράφοι ή δημοσιογράφος τους ασκούσε οξεία κριτική και χαλούσε το βρόμικο παιγνίδι τους. «Έτσι είσαι ρε κερατά, θα σου δείξω εγώ» και η καρατόμησή είναι δυστυχώς το ακαταμάχητο όπλο τους.
Πρέπει να γραφτούν
Σκέφτηκα πολύ αν έπρεπε να γράψω τα παραπάνω, μιας και δεν έχω, ούτε δυνητικά μπορούν να βρεθούν, ατράνταχτα αποδεικτικά στοιχεία. Μόνο με ομολογίες μπορούν να αποδειχτούν. Πρέπει, όμως, να γραφτούν.
Πρέπει γιατί οφείλουμε όλοι να απλώσουμε χέρι βοήθειας προς αυτό τον νέο, αλλά και να προσθέσουμε νερό στ’ αυλάκι της κάθαρσης του ποδοσφαίρου. Το οποίο θα πρέπει να κυλίσει με δύναμη, γιατί η κόπρος του Αυγεία είναι υπερφορτωμένη. Χρειάζεται πολύ νερό και απροσμέτρητο σθένος και επιμονή.
Εμείς οι δημοσιογράφοι έχουμε μια μεγαλύτερη ευθύνη. Λίγο πολύ κάτι ξέρουμε περισσότερο από τον υπόλοιπο κόσμο. Κυρίως οι συνάδελφοι αθλητικογράφοι. Να θυμηθούμε και να βάλουμε καλά στο νου μας ότι «όπου ο λόγος κοιμάται –κυρίως ο δημοσιογραφικός- ξυπνούν τα τέρατα». Και τα τέρατα είναι ήδη ξύπνια και πολύ φοβάμαι ότι θα μας φάνε, αν ο λόγος μας παραμείνει ασπόνδυλος και κοιμισμένος.
Αντώνης Μακρίδης»
