Το τεχνικό τημ το είχε επαναλάβει πολλές φορές, ακόμα και όταν η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε επιτυχίες στην Ευρώπη: είμαστε καινούρια ομάδα και θα χρειαστούμε το χρόνο μας. Στον πρώτο γύρο, η αλήθεια είναι πως η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν έμοιαζε με ομάδα. Έβλεπες ότι υπάρχουν μονάδες με ποιότητα, όμως λίγο το ότι ήταν πολλοί οι νέο, λίγο το γεγονός πως οι παίκτες δεν ήταν φρέσκοι και λίγο ότι ο Καϊάφας ήταν λόγω τραυματισμών και καρτών αναγκασμένος να κάνει συνέχει αλλαγές, δεν επέτρεπαν στο σύνολο να δέσει.
Από τη στιγμή που ο κόουτς κατάφερε να βρει τη συνταγή στον άξονα με τους Οικονομίδη-Φυλακτού-Ασσίς, κάτι άρχισε να αλλάζει. Η κυκλοφορία άρχισε να δουλεύει καλύτερα, η ομάδα μπορεί να κρατήσει τη μπάλα, οι παίκτες μεταξύ τους έχουν καλύτερη συνεννόηση. Προφανώς υπάρχει ακόμα πάρα πολλή δουλειά να γίνει και πολύ μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. Είναι όμως ξεκάθαρο πως ο χρόνος λειτούργησε και εξακολουθεί να λειτουργεί υπέρ των πράσινων.
Για επίλογος, ένα συμπέρασμα που όλοι γνωρίζουμε: για να καταφέρει να γίνει ομοιογενές ένα σύνολο, χρειάζεται ένας κορμός. Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει καταφέρει να έχει στο ρόστερ της συγκεκριμένες πολύ καλές μονάδες και σε αυτές πρέπει να κτίσει. Εάν και εφόσον οι κεντρικοί αμυντικοί που θα αποδειχθούν είναι καλοί, το καλοκαίρι οι μεταγραφικές κινήσεις που θα γίνουν, πρέπει να είναι περιορισμένες και πολύ συγκεκριμένες.
