Τέσσερις μέρες πριν το ΟΜΟΝΟΙΑ-Αποέλ. Το μεγαλύτερο ντέρμπι του κυπριακού ποδοσφαίρου πλησιάζει και φυσιολογικά τραβάει επάνω του τους προβολείς. Το Σάββατο το απόγευμα, όλη η Κύπρος θα βλέπει τους αιώνιους να χτυπιούνται σώμα με σώμα, σε μια κόντρα που συναρπάζει εδώ και δεκαετίες. Τα δεδομένα φέτος πάντως, είναι αισθητά διαφορετικά από ότι προηγούμενες χρονιές. Φέτος το άγχος είναι όλο φορτωμένο απέναντι.
Αυτοί έχουν το υπέρογκο μπάτζετ για τα κυπριακά δεδομένα, αυτοί δεν αντέχουν αποτυχία στο φετινό πρωτάθλημα. Ξέρουν πως αν δεν τα καταφέρουν να το κατακτήσουν, αν δεν μπουν μακροπρόθεσμα σε όμιλο, τα οικονομικά τους δεν μπορούν να τους κρατήσουν για πολύ. Και γνωρίζουν πολύ περισσότερο από τον κάθε ένα το ρόλο που θα παίξουν τα αιώνια ντέρμπι στο δρόμο τους. Νιώθουν την πίεση και ξέρουν πως αυτή θα αυξηθεί αισθητά, αν η ΟΜΟΝΟΙΑ τους κερδίσει.
Εμείς αντίθετα αν χάσουμε, θα συνεχίσουμε απλά το δρόμο μας. Ξέρουμε όμως πως μπορούμε να κερδίσουμε και έχουμε όλα τα κίνητρα να το πράξουμε. Για να αποδείξουμε πόσο μας έχουν αδικήσει αλλά και πόσο έχουμε αδικήσει τον εαυτό μας. Για να μπορέσουμε να ονειρευτούμε ξανά για κάτι περισσότερο από το “μια καλή χρονιά”. Και κυρίως για το γόητρο μας! Γιατί είμαστε η ΟΜΟΝΟΙΑ και παίζουμε το Αποέλ και αυτό το παιχνίδι το θέλουμε!
