Άρεσε και κέρδισε δίκαια μες τη Λεμεσό η ΟΜΟΝΟΙΑ. Οι φίλοι της ομάδας μας από χθες το βράδυ έχουν πλατύ χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο πρώτα από όλα γιατί πιστοποίησαν πως το πρώτο 40λεπτο κόντρα στον Απόλλωνα ήταν απλά μια κακή παρένθεση. Αλλά κυρίως γιατί συνειδητοποιούν πως σιγά σιγά η ΟΜΟΝΟΙΑ χτίζει μέταλλο μεγάλης ομάδας. Που οποιεσδήποτε δυσκολίες κι αν βρει στο διάβα της, τις χρησιμοποιεί σαν μάθημα και μέσο βελτίωσης.
Ας αναλογιστούμε ποιοι έλειπαν χθες. Ποτέ, Ασσίς, Λομπιανίτζε, Ρούμπιο, Ρούνιε, Φυλακτού, Ρόντρι. Οι δυο μπορούν να χαρακτηριστούν κορυφαίοι στο πρωτάθλημα στις θέσεις τους, οι υπόλοιποι θεωρούνται βασικοί. Για να τους αντικαταστήσει η ΟΜΟΝΟΙΑ έβαλε στο γήπεδο εκτός από ποιοτικούς ποδοσφαιριστές που έψαχναν τις ευκαιρίες τους, μπόλικο πάθος και θέληση. Δεν έμεινε κανείς με το κεφάλι σκυφτό, όλοι μπήκαν στο γήπεδο αποφασισμένοι να αντιδράσουν!
Εκείνο το πάθος, εκείνη η θέληση πρέπει να είναι οδηγοί και το Σάββατο, αλλά και όλη τη χρονιά σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν είναι πια ομάδα που ψάχνεται, μεγαλώνει ξανά, γιγαντώνεται. Γιατί το πρώτο που χρειάζεσαι για να το πράξεις, είναι χαρακτήρα. Και η ΟΜΟΝΟΙΑ δείχνει πως διαθέτει ξανά.
