Πριν το ματς ξεσηκωμός. Η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν αήττητη το 2015, κατάφερε να κερδίσει τον κόσμο της ξανά, ένιωθε πως μπορεί να κάνει το βήμα παραπάνω. Ο κόσμος της ερχόταν γήπεδο με την ελπίδα και την αισιοδοξία πως η ομάδα θα πάρει το τρίποντο, θα μειώσει τη διαφορά από την κορυφή στους 4 και θα πάει στο Τσίρειο με την ΑΕΛ με αυτοπεποίθηση. Ο Βασίλης Δημητρίου, ο Αντώνης Χριστοδούλου και ο Αθηνόδωρος Ιωάννου όμως είχαν άλλη άποψη. Μαεστρικά καθοδήγησαν τα πράγματα εκεί που ήθελαν (παίκτης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ μας έλεγε χαρακτηριστικά μετά το ματς “he knows how to manipulate the game”) και σήμερα προσπαθούμε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας.
Δυο μέρες μετά το ντέρμπι, είμαστε δέκα βαθμούς πίσω από την κορυφή, εκνευρισμένοι για το κουκλοθέατρο του δευτέρου ημιχρόνου και αποδεκατισμένοι αφού προέκυψαν τέσσερις νέες απουσίες. Ασσίς και Λομπιανίτζε πήραν κίτρινες, τον Ποτέ τον τακτοποίησε ο Βάλε με την προκλητική ανοχή του Βασίλη, ο Ρούμπιο έπαθε τράβηγμα. Μέσα σε δυο μόνο ώρες, ο Βασίλης και η παρέα του κατάφεραν να μας στείλουν από τον παράδεισο στη κόλαση. Αυτό για όσους λένε συχνά πυκνά πως “πρέπει να κερδίζουμε και τη διαιτησία”. Θα την κερδίσουμε μια, θα την κερδίσουμε δυο. Την τρίτη, κόντρα σε ομάδες επιπέδου Απόλλωνα, δεν υπάρχουν και πολλά που να μπορείς να κάνεις.
Τι μπορούμε να κάνουμε; Να παλέψουμε, μόνο αυτό. Έχουν βγει διάφοροι από την τρύπα τους και ονειρεύονται δυο ήττες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που θα την αφήσουν εκτός πρώτου γκρουπ. Ας πεισμώσουμε να τους βουλώσουμε το στόμα. Με τον Καϊάφα θυμηθήκαμε ξανά πως είμαστε πολεμιστές και σε αυτό το δρόμο θα παραμείνουμε.
