Αν θα διαλέγαμε ένα λόγο που η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν κέρδισε την ΑΕΚ την περασμένη Κυριακή, αυτός θα ήταν (πάντα κατά την άποψη μας), το γεγονός πως ισοφαρίστηκε πριν το ημίχρονο. Άλλο παιχνίδι θα βλέπαμε αν οι δυο ομάδες πήγαιναν στα αποδυτήρια με το 0-1 για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Δεχθήκαμε όμως ένα εύκολο γκολ στο 44′ με αδράνεια όλης της άμυνας και εκεί που η ΑΕΚ δεν απειλούσε ούτε με αίτηση, μέχρι το 47′ βρέθηκε μπροστά στο σκορ να κάνει παιχνίδι.
Στο τέλος της ημέρας λοιπόν, εκείνο το εύκολο γκολ ήταν που άλλαξε την εικόνα του παιχνιδιού. Μέχρι το 40 και κάτι, η ΟΜΟΝΟΙΑ έδειχνε να διαχειρίζεται άνετα το υπέρ της σκορ, από εκείνο το σημείο και μετά όμως κάπου έχασε τη συγκέντρωση της. Για να κερδίσει η ΑΕΚ το κόρνερ που έφερε το γκολ, προηγήθηκε νέο λάθος και πλαγιοκόπηση του Βάντερ. Αντί η ομάδα μας να κρατήσει μπάλα, να παίξει με το χρόνο, να “σκοτώσει” το ημίχρονο, έδωσε την ευκαιρία στον αντίπαλο να γίνει επικίνδυνος. Δεν είναι θέματα προπονητή αυτά, έχει εμπειρία η ΟΜΟΝΟΙΑ, έπρεπε να διαχειριστεί αλλιώς την κατάσταση.
Όπως και να έχει, η φάση είναι μάθημα για τη συνέχεια. Αν η ΟΜΟΝΟΙΑ θέλει να κυνηγήσει την 3η θέση (πιο ψηλή μόνο αν της επιτραπεί θα ονειρευτεί) και κυρίως αν θέλει να φτάσει μέχρι τον τελικό στο κύπελλο, πρέπει τα ατομικά λάθη να μειωθούν στο ελάχιστο και σε τέτοια διαστήματα του αγώνα, να κάνει αυτό που πρέπει. Είμαστε βέβαιοι πως αν αποφεύγαμε εκείνο το γκολ, θα μιλούσαμε σήμερα πολύ διαφορετικά.
