Δεν ήταν μόνο η μελέτη του αντιπάλου από το τεχνικό τημ που έδωσε το δικαίωμα στην ΟΜΟΝΟΙΑ να επιβάλει πλήρως το παιχνίδι της, ήταν και το διάβασμα του παιχνιδιού και οι απόλυτα πετυχημένες αλλαγές. Και οι τρεις παίκτες που πέρασαν στο παιχνίδι (Σκέμπρι, Φοφανά, Ρουσιάς) έδωσαν πολλές δυνάμεις, έκαναν πιο επιθετική την ομάδα και εν τέλη τη διαφορά.
Ξεκινώντας από το Σκέμπρι, ήταν ο παίκτης ο οποίος έδωσε επιθετική ορμή στην ομάδα. Έπαιξε άψογα με την πλάτη σπάζοντας δεξιά αριστερά, αλλά κυρίως, επιτέθηκε εξαιρετικά κατά μέτωπο στον αντίπαλο δημιουργώντας πολλά ρήγματα και χώρους για τους υπόλοιπους. Ο Μαλτέζος γίνεται συνεχώς καλύτερος και θεωρούμε πως πλησιάζει η μέρα που θα είναι στην εντεκάδα.
Όσον αφορά το Φοφανά, ήταν ο κύριος εκφραστής των πιο επικίνδυνων προσπαθειών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Είχε σουτ στο δοκάρι, είχε άλλο ένα απειλητικό που πέρασε έξω, πέτυχε ένα υπέροχο γκολ με πραγματικό κεραυνό. Αν δεν ερχόταν ο τραυματισμός του στο 84′, θεωρούμε πολύ πιθανό να κτυπούσε ξανά και να μετέτρεπε σε προσωπική υπόθεση το ντέρμπι.
Τελευταίος μπήκε στο παιχνίδι ο Ονησίφορος Ρουσιάς. Ο τραυματισμός του Φοφανά 6 λεπτά μετά την είσοδο του “Όνη” δεν του επέτρεψε να κτυπήσει στο χώρο που είναι δυνατός, την επίθεση. Έδωσε και αυτός όμως πολλές δυνάμεις, έκανε μέχρι και άμυνα στο αριστερό φτερό και δείχνει μέρα με τη μέρα να αποκτά “τσαγανό”.
