Πριν δυο εβδομάδες, η ΟΜΟΝΟΙΑ έπαιξε το Αποέλ σαν τη γάτα με το ποντίκι. Άξιζε τη νίκη, τελικά όμως έμεινε στο 1-1 και πήρε μόνο ένα βαθμό. Μια εβδομάδα αργότερα, πήγε στο ματς με την ΑΕΚ στη Λάρνακα. Παρότι ήταν καλύτερη για ένα ημίχρονο, δεν επανέλαβε εμφάνιση ανάλογη με εκείνη του αιώνιου ντέρμπι. Και το πλήρωσε κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο όταν το ματς γύρισε και η ΟΜΟΝΟΙΑ έφυγε από τη Λάρνακα με σκυμμένο το κεφάλι.
Σήμερα, τα δεδομένα μοιάζουν αρκετά με εκείνα μετά το πρώτο αιώνιο. Και πάλι είμαστε καλύτεροι και πάλι είναι κοινώς αποδεκτό πως πατήσαμε τον αιώνιο, για άλλη μια φορά δεν πήραμε αυτό που αξίζαμε. Πάμε και αυτή την εβδομάδα σε ένα πολύ δύσκολο εκτός έδρας παιχνίδι και πρέπει να εμφανιστούμε πιο σοφοί, πιο έτοιμοι. Να μην επαναλάβουμε το κακό εαυτό της Λάρνακας, αλλά να παρουσιάσουμε πρόσωπο παρόμοιο με εκείνο των αιώνιων ντέρμπι.
Είναι δεδομένο πως στα αιώνια ντέρμπι τα κίνητρα είναι αυξημένα. Εξίσου σημαντικό όμως είναι και το κίνητρο της κατάκτησης της 3ης θέσης και κατ’ επέκταση της εξόδου στην Ευρώπη. Η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι υποχρεωμένη να μαθαίνει από τα λάθη της και να φοράει κάθε εβδομάδα το καλό της κοστούμι. Μόνο έτσι θα πετύχει τους στόχους της.
