Σε ένα ματς που δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας, είναι προφανώς δύσκολο να ξεχωρίσει μέσω της απόδοσης του ένας ποδοσφαιριστής. Δεν μπορούμε λοιπόν να γράψουμε διθυράμβους, ούτε υπάρχει λόγος. Αν ήταν όμως να διακρίνουμε ένα ποδοσφαιριστή της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, αυτός θα ήταν ο Μάριος Δημητρίου. Ο νεαρός Κύπριος έπαιξε χθες στη θέση του δεξιού μπακ και τα πήγε περίφημα.
Αρχή κάνουμε από τα αμυντικά του καθήκοντα. Ο Μάριος είχε να αντιμετωπίσει πότε το Μανού και πότε τον Ρέζεκ. Σταθερός, συγκεντρωμένος και με αυτοπεποίθηση στη μπάλα, δεν είχε κανένα πρόβλημα να τους αναχαιτίσει και να παίξει το δικό του ρόλο στη διατήρηση του μηδέν παθητικού. Πρέπει πάντως να σημειωθεί πως συνεπείς αμυντικά ήταν και οι ακραίοι μεσοεπιθετικοί κάτι που τον βοήθησε στο έργο του.
Δεν διακρίθηκε μόνο για τις επιδόσεις του στην άμυνα όμως ο Δημητρίου. Με συνεχή overlap και 2-3 προσωπικές ενέργειες, κατάφερε να δημιουργήσει κινδύνους από τα πλάγια. Μάλιστα η φάση του 72′ , όταν πέρασε 3 αντιπάλους πριν δώσει συστημένη πάσα στο Φοφανά, θα μπορούσε να ήταν το highlight του αγώνα αν ο Γκαουσού έκανε καλύτερο τελείωμα.
Ο Μάριος Δημητρίου αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του ότι όλοι στο ρόστερ είναι σημαντικοί. Ξεκινώντας της χρονιά, κανείς δεν ήξερε αν θα έπαιζε. Ήταν πάντα όμως έτοιμος, όταν πήρε ευκαιρίες τις εκμεταλλεύτηκε και χθες κατάφερε να ξεχωρίσει. Ξέρει πάντως πως πρέπει να συνεχίσει με το κεφάλι σκυφτό, την σκληρή δουλειά.
