Του Γιώργου Σαζεΐδη, sentragoal.com.cy
Στις 17 Μαΐου του 2014 η Ομόνοια ολοκλήρωσε, με ήττα (1–2), τη χειρότερη χρονιά της ιστορίας της.
Τερμάτισε στην 5η θέση της βαθμολογίας, στο -22 από την κορυφή και στο -18 από την 3η θέση, την οποία διεκδικεί φέτος, με τον Κώστα Καϊάφα να δηλώνει: «Μία μεγάλη απολογία και συγνώμη στον κόσμο. Ήταν η χειρότερη χρονιά μας. Στην επόμενη θα δημιουργήσουμε ανταγωνιστική ομάδα που θα χτυπά όλα τα παιχνίδια».
Έντεκα μήνες αργότερα τίποτα δεν μοιάζει το ίδιο και πέραν της μεγάλης αλλαγής και αγωνιστικής βελτίωσης, που φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού, οι διαφορές ακόμη και στους αριθμούς, προκαλούν ίλιγγο.
Με δεδομένο πως πέρσι οι ομάδες ήταν περισσότερες (14 αντί 12), οι αγωνιστικές 36 αντί 32 και τα θεωρητικά «εύκολα» παιχνίδια σαφώς λιγότερα, είναι φανερό πως η εικόνα του «τριφυλλιού» απέχει έτη φωτός από την αντίστοιχη περσινή, τέτοια εποχή.
Μπορεί η βαθμολογική συγκομιδή να είναι ελαφρώς χειρότερη (47 βαθμούς πέρσι με 46 φέτος), η ψαλίδα, όμως, τόσο από την 1η θέση του πίνακα, αλλά και την 3η θέση, που είναι ο ρεαλιστικός φετινός στόχος, είναι κατά παρασάγγας μικρότερη.
Στην 26η αγωνιστική της σεζόν 2013–2014 βρισκόταν στην 5η θέση, η διαφορά από την πρωτοπόρο ΑΕΛ ήταν 15 βαθμοί και από τον 3ο ΑΠΟΕΛ 12, σε αντίθεση με φέτος που είναι στην 4η θέση, τη χωρίζουν έξι μόλις βαθμοί από τον πρώτο Απόλλωνα, τον οποίο υποδέχεται το Σάββατο, και μόλις δύο από την ΑΕΚ.
Μπορεί δηλαδή ακόμη και να μειώσει στο -3 από την κορυφή και με συνδυασμό αποτελεσμάτων να ανέβει 3η. Από εκεί και πέρα, πέρσι σε 36 αγωνιστικές πέτυχε μόλις 16 νίκες, ενώ μέχρι στιγμής έχει 14, απομένουν ακόμη έξι παιχνίδια και οι αγωνιστικές είναι τέσσερις λιγότερες.
Συνεπώς, η υπόσχεση του Καϊάφα για βελτίωση και πιο ανταγωνιστική ομάδα υλοποιείται, αποδείχθηκε περίτρανα με την πορεία στην Ευρώπη και από τη στιγμή που το πρωτάθλημα δεν τέθηκε ως στόχος, μοναδική αποτυχία κρίνεται ο –όπως όλα δείχνουν– αποκλεισμός από το κύπελλο.
