“Έτσι έφτασε η αστυνομία στα χνάρια των στελεχών της ΘΥΡΑΣ 9” έγραφε ο ένας, ενώ αλλού έλεγαν με γαγκστερικό ύφος για τις “χειρόγραφες σημειώσεις στο αντίγραφο της προκήρυξης”. Εμμέσως πλην σαφώς, τα δυο στελέχη της ΘΥΡΑΣ 9, φωτογραφίζονταν σαν “ένοχα”, ειδικά σε κάποιον που αγνοούσε πλήρως τις λεπτομέρειες και απλά ενημερωνόταν από τον τύπο.
Μια μέρα μετά και αφού εξέδωσε ανακοίνωση η οργανωμένη μας κερκίδα, ο δημοσιογράφος Παναγιώτης Δημόπουλος ξεκαθάριζε πως, ο ίδιος έδωσε τα αντίγραφα της προκήρυξης στη ΘΥΡΑ 9, αλλά και ότι η πρώτη σελίδα λόγω της υγρασίας δεν φαινόταν σε αρκετά σημεία. Ξαφνικά οι περιβόητες “χειρόγραφες σημειώσεις” που τόσο βάραιναν τον οπαδό που συνελήφθη, δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα, αφού προφανώς προσπαθούσε και ο ίδιος να αποκρυπτογραφήσει τι ακριβώς αναφερόταν στην προκήρυξη. Αυτό ήταν το “έγκλημα του”.
Που θέλουμε να καταλήξουμε. Δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα ποιος έβαλε τους εκρηκτικούς μηχανισμούς και ανέλαβε τις επιθέσεις. Ούτε όμως τα ΜΜΕ που φωτογράφιζαν σαν ένοχους τους συλληφθέντες, ούτε για την ώρα η ίδια η αστυνομία, αφού η απελευθέρωση των στελεχών της ΘΥΡΑΣ 9, μαρτυρά του λόγου το αληθές. Για αυτό την επόμενη φορά που θα βγούμε σαν μέσα ή σαν κοινωνία σε κυνήγι “αίματος”, “ειδήσεων” και “ενόχων”, ας έχουμε υπόψην μας τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στους δίκαια ή άδικα, συλληφθέντες. Στην προκειμένη περίπτωση, δυο φοιτητές! Όχι τους συνηθισμένους “χασικλήδες, παιδιά προβληματικών οικογενειών” που παίζουν στην πρώτη γραμμή μόλις γίνει κάτι. Δυο φοιτητές!
