Ξεκινούμε λέγοντας το (ποδοσφαιρικά) αυτονόητο. Αν ο Οικονομίδης ήθελε να χάσει το τετ α τετ κόντρα στο Αποέλ, με το που υποδέχθηκε τη μπάλα δεν θα ντρίπλαρε τον τελευταίο, θα έμπαινε προς τη γωνιά. Αφού όμως φτάσαμε σε σημείο να αναφέρουμε τα αγωνιστικά στοιχειώδη, απορούμε τι ακριβώς έχουν στο μυαλό τους αυτοί που βρίζουν ένα αμυντικό μέσο, επειδή έχασε μια φάση. Εμπάθεια ονομάζεται και ηλιθιότητα. Θεωρούν δηλαδή αυτοί οι 5-6 πως προσφέρουν υπηρεσία προς την ΟΜΟΝΟΙΑ με το να βρίζουν τον άνθρωπο που διένυσε τα περισσότερα χιλιόμετρα φέτος για το τριφύλλι και που αποτελεί τον καλύτερο Κύπριο μέσο;
Λοιπόν, Γιώργο, από χθες μάλλον θα το κατάλαβες και ο ίδιος, είναι 5-6 άτομα. Οι υπόλοιπες χιλιάδες, σε πάνε με τα χίλια, σε θέλουν με τα χίλια και θέλουν να επεκτείνεις το συμβόλαιο σου με την ΟΜΟΝΟΙΑ. Σε θεωρούν μαζί με άλλους συμπαίκτες σου, θεμελιώδη λίθο της προσπάθειας που γίνεται για να κτιστεί μακροπρόθεσμα ένας καλός κορμός από Κύπριους, που μαζί με ποιοτικούς ξένους θα κάνουν ξανά την ΟΜΟΝΟΙΑ βασίλισσα.
Και κάτι τελευταίο που πρέπει να ακούσει ο Γιώργος, πρέπει να διαβάσουμε και οι ίδιοι για να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Τα ίδια πέρασε και ο Μαλέκκος, τα ίδια και ο Καϊάφας, τα ίδια ο Αλωνεύτης και για ένα διάστημα τα ίδια και ο Χριστοφή. Όλοι πιθανότατα να αποτελούσαν τους κορυφαίους της γενιάς τους, αλλά έπρεπε να παλεύουν με φαντάσματα, ενώ το ίδιο έπρεπε να κάνει και ο Χάρης Κυριάκου μετά από εκείνη τη φάση κόντρα στη Ντινάμο. Ας σταματήσουμε επιτέλους να βάζουμε τα χέρια μας και να βγάζουμε τα μάτια μας.
