Στο ποδόσφαιρο το καλύτερο φάρμακο για την ήττα είναι η νίκη. Αυτή επουλώνει πληγές, ανεβάζει το ηθικό, αλλάζει την ψυχολογία και φτιάχνει το κλίμα.
Η ήττα από τον ΑΠΟΕΛ, με τον τρόπο που αυτή ήρθε, η επόμενη μέρα που έφερε μπόλικο εκνευρισμό και «πόλεμο» ανακοινώσεων ήταν το χειρότερο που μπορούσε να συμβεί στην Ομόνοια.
Του Γιώργου Σαζεΐδη, sentragoal.com.cy
Η ζωή, όμως, συνεχίζεται, οι υποχρεώσεις τρέχουν και καιρός για μοιρολόγια δεν υπάρχει. Σε μερικά 24ωρα οι πράσινοι έχουν μπροστά άλλο ένα ντέρμπι εξίσου σημαντικό και δύσκολο, το οποίο ίσως καθορίσει πολλά στη «μάχη» της Ευρώπης.
Αν, όμως, υπήρχε ένας αντίπαλος που θα επέλεγαν να αντιμετωπίσουν μετά από παιχνίδι που είχαν απώλειες βαθμών, αυτή θα ήταν η Ανόρθωση! Όσο… τρελό και αν ακούγεται (σύμφωνα με τη δυναμικότητα του αντιπάλου), η «Κυρία» αποτελεί το ιδανικό γιατρικό για την Ομόνοια.
Όχι μία, ούτε δύο, αλλά τέσσερις ολόκληρες φορές (πέρσι και φέτος) αποτέλεσε το φάρμακο για τις πληγές της, ανεξαρτήτου έδρας. Κάποιες φορές προερχόταν από ισοπαλίες, άλλες από ήττες και κάποτε από αποκλεισμό-σοκ.
Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή. Στις 16 Δεκεμβρίου του 2013 η ήττα από τον ΑΠΟΕΛ (0-2) διαγράφηκε μία εβδομάδα μετά με τη νίκη 3-2 (21 Δεκεμβρίου 2013) επί της Ανόρθωσης. Την ίδια σεζόν, οι πράσινοι αγνοούσαν την επιτυχία για τρεις σερί αγώνες (1-1 με τον Ερμή, 0-0 με τον ΑΠΟΕΛ και 0-0 με τον Απόλλωνα) για να έρθει το «τρίποντο» κόντρα στην «Κυρία» με 3-1 (30 Μαρτίου 2014).
Φέτος, το σοκ από τον οδυνηρό αποκλεισμό από τους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ μετριάστηκε (κάπως) από τη νίκη 3-2 (3 Σεπτεμβρίου) στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, απέναντι στην ομάδα του Αντρέ Πάους, και τέλος το αρνητικό σερί με τις δύο ισοπαλίες κόντρα στον ΑΠΟΕΛ (αμφότερες 1-1) και η ενδιάμεση ήττα από την ΑΕΚ (1-2) διακόπηκε από την απόδραση με τη νίκη 3-1 (22 Μαρτίου) στο «Αντώνης Παπαδόπουλος».
