Αποέλ και Απόλλωνας είναι οι δυο ομάδες που προπορεύονται στο βαθμολογικό πίνακα και εκ των πραγμάτων αυτές που συγκεντρώνουν τις περισσότερες πιθανότητες για τον τίτλο. Κατά την άποψη μας, καμία από αυτές τις δυο δεν το αξίζει, αφού ενώ τα καλά τους παιχνίδια είναι μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού, ευνοούνταν συστηματικά και κατ’ επανάληψη.
“Και ποιος το δικαιούται;”, θα μας ρωτήσετε. Η απάντηση πάντα κατά την προσωπική άποψη του γράφοντα, είναι πως δυο ομάδες με την προσπάθεια που έκαναν θα έπρεπε να είναι πιο ψηλά. Η πρώτη είναι η δική μας. Η ΟΜΟΝΟΙΑ ναι δεν μπήκε καθόλου καλά στο πρωτάθλημα και μέχρι το Δεκέμβριο ούτε θα τολμούσαμε να εκφράσουμε τέτοια άποψη. Την περίοδο όμως εκείνη που ήταν στα κάτω της, αποδεδειγμένα έχασε βαθμούς λόγω κακών διαιτησιών. Από το Γεννάρη και μετά, θεωρούμε πως η ΟΜΟΝΟΙΑ έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο στο νησί. Και τις δυο φορές που ήταν έτοιμη να κάνει το μεγάλο βήμα (1 με Απόλλωνα στο ΓΣΠ, 1 την περασμένη εβδομάδα με Αποέλ) έχασε κυρίως λόγω Βασίλη Δημητρίου και Αντώνη Χριστοδούλου. Μόλις πλησίασε, φρόντισαν να την προσγειώσουν ανώμαλα οι κύριοι με τα μαύρα.
Η δεύτερη ομάδα που δικαιούται το τρόπαιο, είναι η ΑΕΚ. Η ομάδα της Λάρνακας είναι σταθερά καλή, από την πρώτη μέρα του πρωταθλήματος. Χωρίς μεγάλα λόγια, χωρίς υπεροψία, κάνει το παιχνίδι της ανεξαρτήτως αντιπάλου. Έχει ταπεινώσει τόσο τον Απόλλωνα, όσο και το Αποέλ, όταν την έπαιξαν στα ίσα με αυτούς τους αντιπάλους. Ευχόμαστε πραγματικά να της επιτρέψουν να κυνηγήσει τις πιθανότητες της για τον τίτλο την επόμενη αγωνιστική και να μην της τύχει διαιτησία τύπου Νικολαΐδη, όπως σε εκείνο το αλησμόνητο 4-4 με το Αποέλ που περιελάμβανε προτροπές του Παπάζογλου να μην τους αποβάλει, κινήσεις tae kwon ndo από τον Αμορίν και πέναλτι φαντάσματα για τον αιώνιο.
