Από την επίσημη ιστοσελίδα του σωματείου μας:
4 Ιουνίου 1948: Η μέρα που έμελλε να αλλάξει τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων. Σε πλατιά σύσκεψη αθλητών και φιλάθλων που συγκροτήθηκε στον “Παρνασσό”, ύστερα από πρόσκληση του φιλάθλου ιατρού και Δημοτικού Συμβούλου Λευκωσίας κ. Ματθαίου Παπαπέτρου, εγκρίθηκε ομόφωνα η εισήγησή του για ίδρυση νέου αθλητικού Σωματείου, ακομμάτιστου και απόλυτα προσηλωμένου στην ιδέα του αθλητισμού.
Μετά την έγκριση της εισήγησης, εκλέχθηκε προσωρινή επιτροπή για τη σύνταξη του Καταστατικού και τη σύντομη εγγραφή του νέου Σωματείου.
Η ανάγκη για ίδρυση νέου Σωματείου δημιουργήθηκε μετά τον κομματισμό που ακολούθησαν διάφορα αθλητικά Σωματεία, ανάμεσά τους και ο Αποελ, όπως και Γυμναστικοί Συλλόγοι. Στις 17 Ιουνίου 1948 πραγματοποιήθηκε η πρώτη Τακτική Καταστατική Γενική Συνέλευση των μελών του νέου αθλητικού Σωματείου, στην οποία εγκρίθηκε το Καταστατικό του και δόθηκε και το όνομα του Συλλόγου: Αθλητικός Σύλλογος ΟΜΟΝΟΙΑ Λευκωσίας.
Ολόκληρο το 1948 ήταν το έτος αθλητικών ανακατατάξεων στην Κύπρο. Ήταν η χρονιά που η ίδρυση νέων σωματείων έγινε κάτι περισσότερο από αναγκαία.
Την εποχή εκείνη η Ελλάδα ζούσε το δράμα του εμφύλιου πολέμου και τα πολιτικά πάθη βρισκόντουσαν σε έξαρση. Δυστυχώς η κατάσταση μεταφέρθηκε και στην Κύπρο και διείσδυσε τόσο στην πολιτική ζωή του τόπου, όσο και στον αθλητισμό, κατά τρόπο μάλιστα παράδοξο και αψυχολόγητο.
Η πολιτικοποίηση του αθλητισμού απο τους «αθλητικούς εκείνους παράγοντες» οι περισσότεροι των οποίων ασχολούνταν με την πολιτική «!», είχε σαν στόχο την υποταγή των προοδευτικών αθλητών, με την καταπάτηση της αξιοπρέπειας τους, ή ακόμη και την εκδίωξη τους από τα διάφορα σωματεία.
Ζήτησαν από τους αθλούμενους, αυτοί οι «αθλητικοί παράγοντες», να υπογράψουν δηλώσεις αποκήρυξης των αρχών τους, εγκατάλειψης της δημοκρατικής ιδεολογίας τους και πλήρους υποταγής.
Η αθλητική ιδέα επλήττετο καίρια και ανεπανόρθωτα. Αυτοί που ασχολούνταν με τον αθλητισμό για δικούς τους σκοπούς, παρέσυραν και τους άλλους που ουσιαστικά δεν ήθελαν την πολιτικοποίηση του αθλητισμού, σε μια προσπάθεια κακοποίησης και καταστροφής των αθλητικών αξιών.
Η προσπάθεια τους όμως απέτυχε παταγωδώς. Οι προοδευτικοί αθλητές και ποδοσφαιριστές, δεν υπέκυψαν στον εκβιασμό. Με περηφάνια, θάρρος και γενναιότητα δεν υπόγραψαν τις δηλώσεις αποκύρηξης των δημοκρατικών τους αξιών και αρχών, με αποτέλεσμα να εκδιωχθούν και να αποχωρήσουν από τα σωματεία.
Μέσα από αυτές τις συνθήκες δημιουργήθηκε η ανάγκη για ίδρυση νέων σωματείων, τα οποία θα εξασφάλιζαν στους αθλητές τους καθαρά αθλητικές συνθήκες.
Έτσι βλέπουμε τον Φεβρουάριο του 1948 να ιδρύεται η Νέα Σαλαμίνα, τον Απρίλιο η Αλκή, τον Μάιο ο Ορφέας και τον Ιούνιο η ΟΜΟΝΟΙΑ. Ο κόσμος έτρεξε κατά χιλιάδες να εγγραφεί στο νέο σωματείο της Λευκωσίας. Η ανταπόκριση ήταν πραγματικά απίστευτη.
Έκτοτε η ΟΜΟΝΟΙΑ, πέραν από τους 59 ποδοσφαιρικούς τίτλους που κατέκτησε σε 67 χρόνια ζωής, αλλά και της πρώτης θέσης που κατέχει ως προς τις συμμετοχές των Κυπριακών ομάδων στην Ευρώπη (43 συμμετοχές), μάχεται μέχρι σήμερα μαζί με άλλα Σωματεία για την καθιέρωση της αξιοκρατίας στον αθλητισμό, της ίσης και δίκαιης μεταχείρισης όλων των ομάδων και όλων των αθλητών, την τήρηση του Τίμιου Παιχνιδιού (Fair Play), αλλά και την προώθηση και διασφάλιση του Σεβασμού (Respect).
Επίσης, το Σωματείο μας ξεχωρίζει για την αντιρατσιστική του δράση και πρωτοστατεί σε εκδηλώσεις φιλανθρωπικού χαρακτήρα και προσφοράς στην κοινωνία. Η ΟΜΟΝΟΙΑ ιδρύθηκε για να υπηρετεί αυτές τις αξίες και τα ιδανικά.
Σήμερα, 67 χρόνια μετά, το Σωματείο μας ακόμη βρίσκεται στην πρώτη γραμμή να παλεύει για να διατηρήσει τον Κυπριακό αθλητισμό και το Κυπριακό ποδόσφαιρο μακριά από αντιδημοκρατικές και ρατσιστικές εξάρσεις, καθώς και από τα πολιτικά, οικονομικά και προσωπικά συμφέροντα, που εξακολουθούν να δημιουργούν σοβαρά προβλήματα.
