Ο Ρενάτο Μαργκάσα μίλησε για όλα. Ο Πορτογάλος ποδοσφαιριστής της ΟΜΟΝΟΙΑΣ παραχώρησε συνέντευξη στον Αντρέα Χριστοφή για λογαριασμό της ιστοσελίδας shoot&goal. Στο ξεκίνημα, ο εκ των αρχηγών του τριφυλλιού, μιλάει για τα πρώτα χρόνια του στην Κύπρο αλλά και πως έγινε η μεταγραφή για να έρθει το 2008 στη Δόξα. Καλύτερη ημέρα στην ποδοσφαιρική του καριέρα ήταν όταν υπέγραψε στην ΟΜΟΝΟΙΑ όπως λέει ο ίδιος.
Ο Μαργκάσα, από τους αγαπημένους της πράσινης κερκίδας, μίλησε ακόμη για αρκετά θέματα, όπως επιθυμία του για Κυπριοποίηση, τους μελλοντικούς του στόχους και φυσικά τη φετινή ΟΜΟΝΟΙΑ. Αναφέρθηκε επίσης στην πρόταση που είχε πριν λίγο καιρό με μεγαλύτερες απολαβές όμως αποφάσισε να παραμείνει “πράσινος”.
Διαβάστε πιο κάτω ολόκληρη τη συνέντευξη του Ρενάτο Μαργκάσα:
Πως ήρθες στην Κύπρο το 2008 για την Δόξα;
«Έπαιζα σε μία ομάδα Γ’ κατηγορίας στην Πορτογαλία και ήρθαν ο Πάμπος Χριστοδούλου μαζί με τον Ρούι Τζούνιορ για να δούνε ένα παιχνίδι. Πιο παλιά ήμουν συμποδοσφαιριστής με τον Ρούι Τζούνιορ και με ήξερε. Ο κος Χριστοδούλου τον ρώτησε για ποδοσφαιριστές και ευτυχώς με είχε προτείνει και ήρθαν να με δουν. Ευχαριστώ τον Θεό που όλα πήγαν καλά και έπαιξα καλά εκείνη την ημέρα και ο κος Χριστοδούλου ήρθε στο τέλος του αγώνα και μου μίλησε. Τότε πήρα την απόφαση να έρθω στην Κύπρο για την Δόξα».
Μετά στην καριέρα σου ακολούθησε η ΑΕΚ για ένα χρόνο και έπειτα η ΟΜΟΝΟΙΑ.
«Ευχαριστώ πολύ τους ανθρώπους της Δόξας για την ευκαιρία που μου έδωσαν. Μου συμπεριφέρθηκαν πολύ καλά, και ο κος Χριστοδούλου είναι ένας φανταστικός προπονητής και με στήριξε πολύ. Έπειτα ήρθε η πρόταση από την ΑΕΚ. Εκεί έπαιξα σε μία διαφορετική θέση. Ήταν περίεργο για εμένα γιατί δεν είχα ξαναπαίξει ως αριστερός μπακ πιο πριν, αλλά ευτυχώς έκανα καλά παιχνίδια και τότε ήρθε η πρόταση από την ΟΜΟΝΟΙΑ. Είμαι πολύ περήφανος που πήγα στην ΟΜΟΝΟΙΑ και τέσσερα χρόνια μετά είμαι ακόμα εδώ. Είμαι πολύ χαρούμενος που αγωνίζομαι στην μεγαλύτερη ομάδα της Κύπρου».
Είχες κάποιες δυσκολίες στα πρώτα σου δύο χρόνια στην ΟΜΟΝΟΙΑ και έφτασες κοντά στην έξοδο. Τι έγινε τότε;
«Τα πρώτα δύο χρόνια ήταν δύσκολα όντως γιατί δεν ήξεραν αν είναι καλύτερα να αγωνίζομαι ως μέσος ή ως αριστερός μπακ. Είμαι ευγνώμων στον Νεόφυτο Λάρκου που με έφερε στην ΟΜΟΝΟΙΑ, ωστόσο στην αρχή δεν μου έδινε την αυτοπεποίθηση που χρειαζόμουν για να παίξω καλά. Χρειαζόμουν και εγώ όμως κάποιο χρόνο να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα, και στην εναλλαγή θέσεων. Μετά όμως κατάλαβα πως έπρεπε να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά για να τα καταφέρω. Τα τελευταία δύο χρόνια έπαιξα πολλά παιχνίδια και είμαι ευχαριστημένος από την απόδοση μου».
Η ΟΜΟΝΟΙΑ τερμάτισε κοντά στην κορυφή φέτος. Ωστόσο δεν υπήρχε το κλίμα πως η ομάδα πήγαινε για πρωτάθλημα.
«Ξεκινήσαμε πάρα πολύ καλά το πρωτάθλημα όμως στενοχωρηθήκαμε πάρα πολύ που δεν καταφέραμε να μπούμε στους ομίλους του Γιουρόπα Λινγκ, στο τελευταίο λεπτό. Αυτή ήταν μία πολύ σκληρή στιγμή για εμάς. Μετά όμως καταφέραμε να σταθούμε όλοι μαζί, δίπλα δίπλα. Οι ποδοσφαιριστές μαζί με την Τεχνική Ηγεσία φτιάξαμε μία πολύ καλή ομάδα, ενωμένη. Μετά παίζαμε πάρα πολύ καλά μέχρι το τέλος. Δεν καταφέραμε να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα όμως. Ίσως ο κόσμος να μην περίμενε να κατακτήσουμε τον τίτλο, λόγω και της μείωσης του προϋπολογισμού. Όμως τα λεφτά δεν είναι τα πάντα. Πιστεύω δεν πρέπει να το βλέπουμε έτσι, ότι τα πολλά χρήματα κτίζουν απαραίτητα μία καλή ομάδα. Αν οι ποδοσφαιριστές έχουν κίνητρο και θέλουν να βοηθήσουν την ομάδα, τα λεφτά σίγουρα βοηθάνε, όμως πρέπει να μάθουμε να παίζουμε για την ομάδα και μόνο».
Πως ήταν το κλίμα στα αποδυτήρια αμέσως μετά τον αγώνα κόντρα στην Δυναμό;
«Όλοι οι ποδοσφαιριστές κλαίγαμε. Ήταν μία πολύ δύσκολη στιγμή για όλους μας. Επαγγελματικά ήταν η χειρότερη στιγμή της καριέρας μου. Ήμασταν τόσο κοντά στο να γράψουμε ιστορία και να πετύχουμε τον μεγάλο μας στόχο. Παίξαμε πάρα πολύ καλά, και στα δύο παιχνίδια, απέναντι σε μία πανίσχυρη ομάδα με πολλά λεφτά και μεγάλους ποδοσφαιριστές. Όμως ήμασταν καλύτεροι τους. Και χάσαμε την πρόκριση στο τελευταίο λεπτό. Όλοι οι ποδοσφαιριστές της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ήμασταν πάρα πολύ στεναχωρημένοι με ότι έγινε. Για μερικούς μήνες συνεχίζαμε να συζητάμε συνέχεια για εκείνο το περιστατικό, και ακόμα και σήμερα το συζητάμε στα αποδυτήρια».
Από το 1 μέχρι το 10, πόσο επηρέασε την ΟΜΟΝΟΙΑ στην αρχή του πρωταθλήματος, ο αποκλεισμός από την Δυναμό;
«Στην αρχή ήταν πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα. Μπορώ να σου πω πως μας επηρέασε περίπου 7 με 8 από τα 10. Γιατί ήταν κάτι πολύ δύσκολο για εμάς. Ήμασταν τόσο κοντά στο να πετύχουμε κάτι, που ήταν το όνειρο πολλών ποδοσφαιριστών, και τελευταία στιγμή το χάσαμε. Δεν ήταν δίκαιο. Δεν θέλω να μιλάω για τους διαιτητές, αλλά δεν ήταν δίκαιοι. Προτιμούσα να μας νικήσουν με 5-0 παρά να αποκλειστούμε έτσι. Γιατί τότε θα λέγαμε ότι είναι καλύτεροι μας και δίκαια πέρασαν, και δεν θα απογοητευόμασταν τόσο πολύ. Παίξαμε πολύ καλύτερα και έπρεπε να προκριθούμε. Μας επηρέασε πάρα πολύ στην συνέχεια».
Η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι η μόνη από τις μεγάλες ομάδες της Κύπρου που δεν μπήκε στους ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Γιατί πιστεύεις δεν έγινε αυτό ακόμα και τι πιστεύεις για το μέλλον;
«Αυτό που λέω σε όλους τους οπαδούς μας είναι πως πρέπει να μπούμε στους ομίλους. Ελπίζω αυτό να γίνει φέτος. Πρέπει να γίνει άμεσα. Είναι η μόνη περίπτωση όπου οι άλλες ομάδες έχουν κάτι να πουν για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Αυτό επειδή δεν έχουν καλύτερες ομάδες από την ΟΜΟΝΟΙΑ και δεν έχουν ούτε όσο κόσμο έχουμε εμείς πίσω μας. Το μόνο που έχουν να λένε είναι ότι μπήκαν στους ομίλους. Αν είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι, θα το καταφέρουμε και εμείς. Ελπίζω αυτό να γίνει όσο πιο σύντομα γίνεται».
Τι πιστεύεις για την ΟΜΟΝΟΙΑ της νέας περιόδου;
«Θα πρέπει να γνωρίσω καλά τους νέους ποδοσφαιριστές για να το απαντήσω αυτό. Ξέρω πως όλοι όσοι έμειναν από πέρσι είναι απίθανοι ποδοσφαιριστές και πολύ δυνατοί. Θέλουν πολύ να συνεχίσουν την καλή πορεία που είχε η ΟΜΟΝΟΙΑ τους τελευταίους μήνες. Πρέπει να μιλήσουμε και στους νέους ποδοσφαιριστές για να συνειδητοποιήσουν σε ποια ομάδα ήρθαν. Πιστεύω έχουμε πολύ γερές βάσεις για να φτιάξουμε μία πανίσχυρη ΟΜΟΝΟΙΑ την νέα περίοδο».
Πιστεύεις πως η ΟΜΟΝΟΙΑ θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα φέτος;
«Εννοείται. Πρέπει να το κάνουμε. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, όταν παίζεις για την ΟΜΟΝΟΙΑ πάντα ο στόχος σου είναι ο τίτλος! Πρέπει να τα δώσουμε όλα και για τα δύο τρόπαια, και για την είσοδο μας στους ομίλους. Είμαστε η ΟΜΟΝΟΙΑ, αυτό πρέπει να κάνουμε».
Έπαιξες αντίπαλος του Σέρινταν. Τώρα θα είναι συμποδοσφαιριστής σου. Πως είδες εσύ την μεταγραφή του στην ΟΜΟΝΟΙΑ;
«Είμαι χαρούμενος που ήρθε. Όλοι οι καλοί ποδοσφαιριστές είναι πάντα καλοδεχούμενοι στην ομάδα μας. Θέλω πολύ να τον γνωρίσω και από κοντά, αφού θεωρώ ότι μεγάλο ρόλο στο να πετύχει κάποιος ποδοσφαιριστής, παίζει ο χαρακτήρας του. Δεν είναι μόνο το ταλέντο και πόση μπάλα ξέρει κάποιος. Το κλίμα στα αποδυτήρια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ήταν εκπληκτικό, κάτι που μας βοηθούσε στο να παίζουμε καλή μπάλα και μέσα στο γήπεδο. Είναι πολύ σημαντικό για αυτόν να μπει στο κλίμα της ομάδας. Γιατί είναι ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής και αν εγκλιματιστεί τότε θα δώσει τεράστιες βοήθειες στην ΟΜΟΝΟΙΑ».
Πως νιώθεις που θα είσαι και φέτος ένας από τους αρχηγούς της ΟΜΟΝΟΙΑΣ;
«Είμαι πολύ περήφανος γι αυτό. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μου έχουν συμβεί στην καριέρα μου. Δεν ξεχνάω από πού ξεκίνησα και τι πέτυχα μέχρι σήμερα. Είμαι πολύ περήφανος που είμαι ένας από τους αρχηγούς της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Σέβομαι απεριόριστα τον Νούνο (σ.σ. Ασσίς) που είναι ο πρώτος αρχηγός της ομάδας μας όπως και όλους τους άλλους συμπαίκτες μου. Είναι μεγάλη ευθύνη για εμένα και νιώθω περήφανος που το κατάφερα».
Πριν λίγες μέρες ανανέωσες το συμβόλαιο σου με την ΟΜΟΝΟΙΑ. Είχες όμως στα χέρια σου μία πιο μεγάλη οικονομικά πρόταση από ελληνική ομάδα, όπου μαζί με τα μπόνους τα χρήματα που θα έπαιρνες θα ήταν διπλάσια από αυτά που θα πάρεις από το συμβόλαιο σου στην ΟΜΟΝΟΙΑ.
«Είναι αλήθεια. Έχω ένα πρόβλημα… Πάντα ακολουθώ την καρδιά μου, και δεν μπορώ να τα βλέπω όλα στυγνά επαγγελματικά. Και πάντα παίζω με όλη μου την καρδιά στο γήπεδο. Δεν μπορώ να λέω στους φίλους της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, πως κάθε φορά που μπαίνω στο γήπεδο τα δίνω όλα για την ομάδα, και παίζω με όλη μου την καρδιά και την ψυχή, και την επόμενη μέρα να φύγω για άλλη ομάδα. Για να φύγω από την ΟΜΟΝΟΙΑ θα πρέπει να έρθει κάτι πραγματικά πολύ μεγάλο. Είναι σίγουρα πολύ περισσότερα τα χρήματα που θα έπαιρνα αν πήγαινα στην Ελλάδα, όμως δεν είναι αρκετά για να αγοράσουν την αγάπη μου για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Θέλω να παίζω για αυτά τα πιστεύω μου και τα όσα αγαπώ.
Όταν μπαίνω στο γήπεδο, δεν μπορώ να σκέφτομαι πως αυτό που κάνω είναι η δουλειά μου. Όχι! Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου, είναι το πάθος μου, είναι τρόπος ζωής για εμένα. Είμαι τέσσερα χρόνια στην ομάδα τώρα και το όνειρο μου ήταν πάντα να παίξω σε μία μεγάλη ομάδα. Πάντα θαύμαζα τους ποδοσφαιριστές που έμεναν για χρόνια σε μία μεγάλη ομάδα. Όλοι θέλουν να παίξουν σε μία μεγάλη ομάδα, όμως αυτό δεν είναι εύκολο. Είναι ακόμα πιο δύσκολο να μείνεις για χρόνια σε ένα τόσο μεγάλο σύλλογο. Γι αυτό βλέπετε να αλλάζουμε συχνά ποδοσφαιριστές χρόνο με τον χρόνο. Για μένα είναι θέμα τιμής και περηφάνιας όμως, να μείνω σε μία τόσο τεράστια ομάδα όπως η ΟΜΟΝΟΙΑ για πάρα πολλά χρόνια. Εδώ είναι το σπίτι μου πλέον, και το λατρεύω».
Οι προσωπικοί σου στόχοι για το μέλλον;
«Λατρεύω τον ανταγωνισμό! Κάθε χρόνο θέλω να πετυχαίνω περισσότερα. Φέτος έπαιξα σε αρκετά παιχνίδια, του χρόνου θέλω να παίξω ακόμα περισσότερα. Και φυσικά θέλω να κατακτήσω τίτλους. Δεν γίνεται να παίζω τόσα χρόνια στην ΟΜΟΝΟΙΑ τώρα και να κερδίσαμε μόνο ένα κύπελλο και ένα σούπερ καπ. Σιχαίνομαι να χάνω. Ούτε η γυναίκα μου δεν μπορεί να μου μιλήσει όταν δεν κερδίζουμε στο γήπεδο. Κάθε χρόνο θέλω να κερδίζω περισσότερα».
Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει ένα μεγάλο κοινό στην Κύπρο. Θες να τους στείλεις κάποιο μήνυμα;
«Βασικά η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει το μεγαλύτερο κοινό στην Κύπρο, αυτή είναι η αλήθεια. Και αυτοί μας κάνουν την πιο μεγάλη ομάδα στην χώρα. Αυτό που θέλω να τους πως είναι ότι πάντα θα δίνω τα πάντα για την ΟΜΟΝΟΙΑ και για να νικάει η ομάδα μας και να τους καλέσω να είναι δίπλα μας, να μας στηρίξουν, όπως κάνουν πάντα δηλαδή. Πρέπει να νικάμε πάντα, για τους υπέροχους οπαδούς μας. Θα κάνω τα πάντα για να τους κάνουμε χαρούμενους».
Πότε γίνεσαι πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας;
«Στις 28 Ιουνίου κλείνω επτά χρόνια στην Κύπρο, την πατρίδα μας (γέλια). Εκείνη την μέρα θα καταθέσω αίτηση για να αποκτήσω την Κυπριακή Υπηκοότητα».
Θες να παίξεις στην Εθνική Κύπρου;
«Ναι ναι ναι… Πάρα πολύ… Θέλω να δώσω κάτι στην Κύπρο πίσω, γιατί έχω πάρει τόσα πολλά από αυτή. Είμαι αυτός που είμαι τώρα λόγω της Κύπρου. Είμαι ένας από εσάς τώρα. Η γυναίκα μου είναι Κύπρια, αγόρασα σπίτι εδώ. Νιώθω Κύπριος και θέλω να ζήσω όλη μου την ζωή εδώ. Θέλω να ανταποδώσω στην Κύπρο τα όσα καλά πήρα από την χώρα, και ο καλύτερος τρόπος για εμένα, είναι να το κάνω είναι μέσα στο γήπεδο».
Ποιος είναι ο πιο ξεχωριστός αγώνας της ζωής σου;
«Ο αγώνας κόντρα στην Δυναμό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ που μόλις μπήκαμε στο γήπεδο για προθέρμανση, πόσο έντονη ήταν η συμπαράσταση του κόσμου προς εμάς. Ήταν κάτι απίστευτο! Όταν ξεκινήσαμε το παιχνίδι, ο κόσμος ήταν εξαιρετικός και μας στήριξε πολύ».
Το μεγαλύτερο σου όνειρο εντός και εκτός ποδοσφαίρου;
«Στο ποδόσφαιρο έχω πολλά όνειρα. Θέλω να κατακτήσω το πρωτάθλημα με την ΟΜΟΝΟΙΑ και να παίξω στους ομίλους του Γιουρόπα Λίνγκ, και έπειτα στους ομίλους του Τσάμπιονς Λίνγκ. Εκτός ποδοσφαίρου, είμαι γενικά πολύ τυχερός. Έχω μία υπέροχη γυναίκα και μία υπέροχη οικογένεια. Όλη η οικογένεια της γυναίκας μου με δέχθηκε πολύ ζεστά και μου δίνουν πάρα πολύ αγάπη. Είναι υπέροχοι άνθρωποι. Το επόμενο μου όνειρο εκτός ποδοσφαίρου είναι να αποκτήσω ένα παιδί και να συνεχίσω να είμαι χαρούμενος».
Ο καλύτερος συμπαίκτης που είχες ποτέ;
«Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω ένα μόνο… Μπορώ να πω ότι ένας από τους καλύτερους συμπαίκτες που είχα ποτέ είναι ο Μορέιρα, που ακόμα και σήμερα είμαστε σαν αδέλφια. Επίσης με τον Νέγκρι, που είμαστε χρόνια φίλοι. Έχω πολύ καλή σχέση επίσης με τον Νούνο (σ.σ. Ασίς), τον Ράμος και τον Αντώνη (σ.σ. Γιωργαλλίδης)».
Το καλύτερο προπονητικό τιμ που δούλεψες ποτέ μαζί του;
«Επίσης θα είναι δύσκολο να το απαντήσω, δεν θέλω να αδικήσω κανένα. Ο Κώστας (σ.σ. Καϊάφας) είναι εξαιρετικός. Έχουμε εξαιρετική σχέση. Επίσης με τον Πάμπο (σ.σ. Χριστοδούλου) που με έφερε στην Κύπρο. Όμως είχα πολύ καλές σχέσεις και με τους Κάανεν και Λάρκου. Ευτυχώς ποτέ στην ζωή μου δεν είχα προβλήματα με τους προπονητές μου, πάντα είχα καλές σχέσεις με αυτούς. Και τους ευχαριστώ, γιατί από όλους έμαθα κάτι».
Η καλύτερη και η χειρότερη μέρα σου στο ποδόσφαιρο;
«Η χειρότερη ήταν σίγουρα το δεύτερο παιχνίδι με την Δυναμό. Η καλύτερη μέρα ήταν αυτή που υπέγραψα στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Το όνειρο μου είχε γίνει πραγματικότητα. Αλλά πιστεύω πως τα καλύτερα έρχονται. Θέλω να κατακτήσω το πρωτάθλημα και άλλους τίτλους. Λυπάμαι που κέρδισα μόνο ένα κύπελλο και μία ασπίδα στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Θέλω πολύ περισσότερα!».
Αν άλλαζες κάτι στην καριέρα σου, τι θα ήταν αυτό;
«Η κόκκινη κάρτα που δέχθηκα στο παιχνίδι με τον ΑΠΟΕΛ. Ήταν η μοναδική κόκκινη κάρτα που δέχθηκα σε όλη μου την καριέρα. Και ήταν πολύ άδικο, δεν έπρεπε να δεχθώ την κόκκινη κάρτα. Ήταν πολύ άσχημο αυτό που έγινε και αν μπορούσα θα το είχα διαγράψει από την καριέρα μου. Πάντα τα δίνω όλα στο ποδόσφαιρο και παίζω με την καρδιά μου. Όμως ποτέ δεν τραυμάτισα άλλο ποδοσφαιριστή, ούτε παίζω σκληρά, ούτε έχω σκοπό ποτέ να κάνω φάουλ στον αντίπαλο μου. Ποτέ δεν έπαιξα “βρώμικα” στην ζωή μου, και δεν άξιζα αυτή την κόκκινη κάρτα».
Η αγαπημένη σου ομάδα στον κόσμο;
«Πρώτα απ’ όλα η ΟΜΟΝΟΙΑ, είναι η ομάδα μου. Μετά είναι η Μπενφίκα. Ήταν η ομάδα που υποστήριζα από παιδί. Αν όμως αγωνιστεί η ΟΜΟΝΟΙΑ κόντρα στην Μπενφίκα, τότε θα υποστηρίζω σίγουρα την ΟΜΟΝΟΙΑ!».
