Αρκετά όπλα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, είναι αυτή τη στιγμή παροπλισμένα, άλλα δεν είναι ακόμα στο 100%. Χριστοφή, Γκουλόν, Μαργκάσα δύσκολα θα βοηθήσουν πριν την 6η αγωνιστική (αν και ο Τζίμμης κάνει αγώνα δρόμου να επιστρέψει νωρίτερα), ο χρόνος επιστροφής του Εζέ είναι άγνωστος, ο Ρόμαρικ σίγουρα θα χρειαστεί 2-3 εβδομάδες, Μπαντιμπάγκα και Καμπράλ θέλουν χρόνο να βρουν τα πατήματα τους. Ξεκάθαρα, την πλήρη ισχύ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ θα τη δούμε πιο μετά στο πρωτάθλημα, ελπίζουμε Οκτώβρη.
Μέχρι τον Οκτώβρη όμως, μεσολαβούν 3 ματς. Δόξα εντός, Ανόρθωση εντός, Αγία Νάπα εκτός. Τα 2 φαντάζουν εύκολα, το 3ο ντέρμπι, όπως όμως έχει αποδειχθεί απώλειες μπορούν να έρθουν από οπουδήποτε αν δεν είμαστε σοβαροί. Η ΟΜΟΝΟΙΑ έκανε με τέτοιο τρόπο τον προγραμματισμό της, που θα είναι πλήρης αργά. Μέχρι τότε, είναι υποχρεωμένη να ζήσει με αυτό το δεδομένο και να πάρει μόνο νίκες.
Τον προγραμματισμό εμείς τον κάναμε, οπότε δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις απουσίες σαν άλλοθι. Αν η ΟΜΟΝΟΙΑ μείνει πίσω βαθμολογικά από γρήγορα, τα πράγματα δυσκολεύουν και το έχουμε βιώσει τα τελευταία 3-4 χρόνια. Μόνο νίκες λοιπόν και όταν “μπουν” όλοι να φορτσάρουμε. Δεν έχουμε καμία απολύτως δικαιολογία.
