Μπρόντμπι, Νέα Σαλαμίνα, Εθνικός, Άχνας, Δόξα. Ένα οδοιπορικό με τον εξής απολογισμό: Ευρωπαϊκός αποκλεισμός, μια νίκη μια ήττα και μια ισοπαλία. Πέντε βαθμοί πεταμένοι στον κάλαθο των αχρήστων, σε τρία μόλις παιχνίδια πρωταθλήματος.
Του Πέτρου Παπαγιώργη, 24sports.com.cy
Θυμάμαι τα ρεπορτάζ, (περιλαμβανόμενων και αυτών της αφεντιάς μου) για τη δυνατότητα τεσσάρων αρχικών νικών. Τέσσερις βαθμοί η συγκομιδή, ενώ αν κερδίσει σήμερα η Ανόρθωση τον Εθνικό Άχνας, η διαφορά από την κορυφή πάει στους πέντε βαθμούς. Ξετυλίγεται ξανά το σενάριο των τελευταίων χρόνων.
Ο απολογισμός αυτός αφορά ματς με υποδεέστερες ομάδες. Αν δε η Νέα Σαλαμίνα στο πρώτο παιχνίδι, μαζευόταν στην επανάληψη πολύ πιθανό οι ήττες να ήταν δυο. Σε όλα αυτά τα παιχνίδια η Ομόνοια παραμένει, ως αγωνιστική παρουσία, προσκολλημένη στην ίδια εικόνα. Απλανές (αγωνιστικό) βλέμμα, αδυναμία επιβολής ρυθμού στον αγώνα, με παράλληλη αδυναμία επιβολής στον (υπενθυμίζουμε κατώτερο) αντίπαλο, θολό μυαλό, έλλειψη ηρεμίας σε όλο σχεδόν το ενενηντάλεπτο (τα νεύρα ειδικά αυτά του Νούνο Ασίς είναι πολύ ευδιάκριτα), αδυναμία προσαρμογής στις εκάστοτε συνθήκες του αγώνα και αλλεπάλληλα ατομικά λάθη, που στοιχίζουν ακριβά.
Είναι σαφές ότι δεν είναι θέμα δυνατοτήτων. Γιατί το υλικό της ομάδας διαθέτει επάρκεια. Το υλικό αυτό, όμως εμφανίζεται, ολοένα και πιο «μπουρδουκλωμένο», παρουσιάζοντας πολύ μεγάλη αδυναμία στο να λειτουργήσει μέσα στο γήπεδο ως ομάδα πρωταγωνιστικών στόχων.
Προσέξτε και το πλέον ανησυχητικό. Κατά τη διάρκεια της διακοπής του πρωταθλήματος, υπήρχε αρκετός χρόνος για εποικοδομητική σκέψη, γερό φρεσκάρισμα και διορθώσεις. Tίποτα, εκ του αποτελέσματος, (φυσικά και δεν εννοούμε, το σκορ του αγώνα) δεν έγινε. Η Ομόνοια μπήκε χθες στο γήπεδο… ακριβώς όπως τέλειωσε τον αγώνα στο Δασάκι.
Πώς το είπε χθες ο Αντρέ Σκέμπρι μετά το παιχνίδι; «Δεν είναι εύκολο, έτσι έγινε όμως, και αύριο πρέπει να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Ο καθένας πρέπει να πληρώσει για τα λάθη του». Έτσι ακριβώς το είπε. Γιατί η υπομονή έχει εξαντληθεί. Το ποτήρι χύθηκε.
