Εν αρχή ην η…άμυνα, λένε πολλοί προπονητές. Η ΟΜΟΝΟΙΑ στα προηγούμενα 4 παιχνίδια της δεν κατάφερε να κρατήσει ανέπαφη την εστία της και το πλήρωσε με ένα αποκλεισμό, μια ήττα και μια ισοπαλία. Βρέθηκε στα 3 από τα 4 της παιχνίδια πριν την Ανόρθωση να τρέχει από πίσω το σκορ, ενώ στο 4ο ισοφαρίστηκε στο 90+4′.
Στο τελευταίο ματς με την Ανόρθωση, η εικόνα άλλαξε όπως και το αποτέλεσμα. Η ΟΜΟΝΟΙΑ κράτησε με σχετική άνεση μακριά από την εστία της την Κυρίας της Αμμοχώστου και μπορεί να μέμφεται μόνο την ατυχία για το γεγονός πως δεν πήρε όλους τους βαθμούς. Πώς όμως άλλαξε η εικόνα στα μετόπισθεν, από το ένα ματς στο άλλο;
Καταρχάς τα πρόσωπα. Ο Λομπιανίτσε έδειχνε πιο άνετος σαν δεξιός μπακ παρά στο κέντρο της άμυνας, ο Χάφεζ ήταν λιγότερο αγχωμένος και ο Ρούνιε με εξαίρεση μια στιγμή ολιγωρίας, ήταν ανεβασμένος. Τη μεγάλη διαφορά όμως την έκανε ο Ντρι Ρομαρίκ, που παρότι ανέτοιμος, καθοδήγησε την αμυντική τετράδα με μαεστρία.
Η άμυνα όμως δεν είναι υπόθεση μόνο των τεσσάρων πίσω. Οι ακραίοι έδωσαν περισσότερες βοήθειες και οι Ασσίς-Μπεμπέ, βοήθησαν ουσιαστικά τον Οικονομίδη στα τρεξίματα και το μαρκάρισμα. Αποτέλεσμα οι μεσοεπιθετικοί της Ανόρθωσης να μην βρουν χώρο και η ΟΜΟΝΟΙΑ να κρατήσει σχετικά άνετα το μηδέν πίσω.
